Guest Star!

Τελικά όσο κι αν το παλεύω στο εργάκι της ζωής μου θα είμαι για πάντα μια guest star!!!

Αλήθεια αν έλειπα, θα άλλαζε η πλοκή της ταινίας???


Ή απλά κάνω ένα πέρασμα στις στιγμές μου, χωρίς χρώμα, χωρίς αξία, χωρίς νόημα???



Λόγια, μια μελωδία πλασμένη τόσο όμορφα για σε παρασύρουν και να μην βλέπεις την αλήθεια...



Σενάριο, γραμμένο από τους άλλους για την δική μου σκηνή...



Φώτα, στραμμένα σε λάθος κατεύθυνση και μαγνητισμένα στα ίδια άτομα κάθε λεπτό..



Σκηνοθεσία, όλα τόσο όμορφα πλασμένα να φτιάξουν ένα παραμύθι με χρώματα θαμπά για να ζαλίζομαι...




Φωνάζω "CUT" για να σταματήσω αυτή τη φαρσοκωμωδία που στήσαμε μαζί... Αλλά με ένα παράξενο τρόπο, η βαβούρα καλύπτει την φωνή μου. Μα ξέρω πως εγώ δεν θέλω να φωνάξω δυνατά.



Γιατί να αλλάξουν τα πράγματα μωρέ? Ένας συμβιβασμός παραπάνω στα θέλω σας δεν θα με κάνουν διαφορετική. Ή μήπως... ναι, εσείς επιμένετε να αλλάξω. Έχετε μια γνώμη σχηματισμένη που δεν ισχύει, σας χαλάει, με νευριάζει όλο αυτό και αποδέχομαι τον ρόλο που μου προτείνετε για να σας αποδείξω τι είμαι και τι όχι.



Μα γιατί να αλλάξω? Εσείς δεν μου λέτε "μείνε όπως είσαι?". Αλλά κατά βάθος ούτε εσείς οι ίδιοι δεν ξέρετε τι πραγματικά είμαι. Και δεν νομίζω πως δεν σας αφήνω... απλά έχετε την "δική σας λογική" και σύμφωνα με αυτή κρίνετε εμένα.



Το κάνω κι εγώ αυτό? Δεν ξέρω... παραδέχομαι πως δεν είμαι τέλεια... αλλά ποτέ δεν προσπάθησα να σας κάνω αυτό που θα ήθελα εγώ. Εσείς όμως??? Μήπως τελικά φταίμε όλοι μας στην ταινία αυτή???


Εσείς που δεν καταλαβαίνετε κι εγώ που συμβιβάζομαι.


Εσείς που μπορείτε να διαφέρετε κι εγώ που δεν θέλω να χαλάσω αυτό που υπάρχει.


Εσείς που με κάνετε αόρατη στα μάτια σας κι εγώ που το δέχομαι.

Εσείς που δεν νοιάζεστε κι εγώ που δεν μιλάω.





Ναι φταίμε!!! Δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω!!! Ακόμη κι αν δεν θέλετε να με υπολογίζετε...





ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ GUEST ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΕ ΕΣΑΣ!

199 φωτησαν το μονοπάτι: