tag:blogger.com,1999:blog-46147495750763483282024-02-21T06:36:32.335+02:00Pathway of SpiritsΤιποτα δεν θα κρατησει την ψυχη μου για να περιπλανηθει στα μονοπατια των αστεριων!!!Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.comBlogger57125tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-38614345966603762602012-08-09T00:32:00.000+03:002012-08-09T00:32:53.264+03:00Συμφωνία του Σ<div dir="ltr" style="text-align: left;" trbidi="on">
"<span style="font-size: x-small;">Σε συναντάω....</span><br />
<br />
<span style="font-size: x-small;">Σε ακούω....</span><br />
<br />
Σου μιλάω....<br />
<br />
Σε αγκαλιάζω....<br />
<br />
Σε φιλάω....<br />
<br />
Σε έχω...<br />
<br />
<span style="font-size: large;"> Σε σφίγγω...</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;">Σε αιχμαλωτίζω...</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"> Σε απορροφώ...</span><br />
<br />
<span style="font-size: large;"> Σε πνίγω....</span><br />
<br />
<br />
<br />
<span style="font-size: x-large;"> ΣΕ ΑΓΑΠΑΩ?</span> "<br />
<br />
<br />
Σε αυτά τα λόγια από το βιβλίο του Χόρχε Μπουκάι σταμάτησα λίγο...άφησα το βιβλίο κάτω και προσπαθούσα σιγά σιγά να δω πόσο ταυτίζομαι. Φοβάμαι να συνειδητοποιήσω πως αυτή ακριβώς είναι η διαδρομή μιας σχέσης... <br />
<br />
Μου φαίνεται πολύ περίεργο να νιώθουμε τόση αγάπη και από την άλλη να μην αφήνουμε (ακούσια μερικές φορές!) τον άνθρωπό μας να αναπνεύσει... <br />
<br />
γιατί τον νοιαζόμαστε...<br />
<br />
γιατί τον προσέχουμε...<br />
<br />
γιατί θέλουμε απεγνωσμένα να γίνουμε κομμάτι του...<br />
<br />
γιατί απλά είναι ο άνθρωπός ΜΑΣ!!!<br />
<br />
Δικός μας...από εδώ ξεκινάνε όλα.... αυτό το "μας"...δεν γίνεται να μας ανήκει μια ψυχή...μόνο και μόνο επειδή νιώθουμε τόσα πολλά γι' αυτή...αλλά όλοι μας πέφτουμε σε αυτό το λάθος...γιατί πως αλλιώς να εκφράσεις αυτός που βρίσκεται δίπλα σου (που κοίτα να δεις! σιγά σιγά βρίσκεται μέσα σου...στους χτύπους της καρδιάς σου)?<br />
<br />
<br />
Αυτός λοιπόν είναι ο ορισμός της αγάπης? Η κτήση? Η δυνατή έλξη? Το πάθος? Η ένωση χωρίς καμία αναπνοή???<br />
<br />
<br />
υ.γ. συγνώμη καλέ μου αν είναι αυτός ο τρόπος μου!!!</div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com5tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-34667173874697211412011-07-02T03:33:00.002+03:002011-07-02T04:18:40.746+03:00Επ-αναφορά!<span style="color:#ff6600;">Μην είσαι σίγουρη για τίποτα Κανείς δεν θα σου δώσει αυτά που θες αν δεν τα διεκδικήσεις Μα εσύ φοβάσαι...πρέπει να είσαι ήρεμη και να τα αντιμετωπίσεις όλα...να σε σκεφτείς τον καλύτερο τρόπο να κάνεις τους άλλους να σε καταλάβουν...να καταλάβουν τι πραγματικά είσαι. Ακόμη κι αν δεν είσαι αυτά που δείχνεις, τόσο κακιά, τόσο αδιάφορη ή τόσο δυνατή ώστε να τα αντέξεις όλα. Ναι, είσαι αδύναμη αλλά κατά πόσο μπορείς να το παραδεχτείς, να δεχτείς τα όρια σου? Να καταλάβεις πως μέχρι φτάνεις, παραπέρα δεν μπορείς? Φαίνονται όλα τόσο μπερδεμένα στο μυαλό σου, ενώ τελικά είναι τόσο απλά. Απλά ώστε οι άλλοι να σε δουν, να σε νιώσουν, να τους δείξεις τις πληγές σου και εκείνοι με τη σειρά τους να σου ρίξουν αλάτι για να μεθύσεις από τον πόνο.</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Πόνος...τόσο αγνό συναίσθημα.. κι όμως σε αλλάζει τόσο πολύ...σε κάνει καλύτερο...σε κάνει χειρότερο. Σωματικός και ψυχικός πόνος. Ποιος είναι ο πιο δυνατός? Για τον πρώτα έχουν ανακαλυφθεί διάφορα αναλγητικά Αλλά για την ψυχή? Κανένα φάρμακο δεν φτάνει στην ψυχή μας. Δεν συνδέεται ούτε με το σώμα, ούτε με τον εγκέφαλο. Μόνη της είναι χωρίς να ξέρουμε το που. Αλλά την δίνουμε...την χαρίζουμε...την ξεπουλάμε...την πετάμε στα χέρια αυτών που μπορούν να τη μαγέψουν με όμορφα λόγια. Και κάθε φορά που λες "φτάνει!", εκεί ανακαλύπτεις πως έχεις αποθέματα υπομονής.</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Υπομονη...χαρισμα...να περιμένεις εκεί, χωρίς να ξέρεις αν θα ανταμειφθείς. Αλλά πάλι είσαι εκεί...περιμένεις να γυρίσουν κάποιοι και να σε θεωρήσουν σημαντική..όπως τους θεωρείς εσύ Να σου δώσουν τη σημασία, τη θέση που τους έχεις δώσει εσύ. Να νιώσεις ξεχωριστή για αυτούς, πως διαφέρεις για αυτούς, πως είσαι δικός τους άνθρωπος, πως είσαι προτεραιότητά τους...όπως ακριβώς έχεις κάνει κι εσύ. Όχι από ανταπόδοση Δεν αναγκάζεις κανέναν να σε θέλει επειδή τον θες εσύ Αλλά για να δεις πως όλο αυτό το ενδιαφέρον σου δεν πήγε χαμένο...</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Ενδιαφέρον...το εκφράζεις ή το κρατάς μέσα σου. Δεν θες να το δείξεις σε κανέναν γιατί δεν το αξίζει. Κανείς δεν σου το δείχνει γιατί δεν το αξίζεις. Γιατί όλοι μας κουβαλάμε σημάδια αχαριστίας χωρίς να κάνουμε κάποιο βήμα για να το ξεπεράσουμε. Συγκρίνεις..και βλέπεις πως είτε έτσι είτε αλλιώς πάλι τα μούτρα σου θα φας...νιώθεις σίγουρη για αυτό. Μην μιλήσεις..μην πεις τίποτα από αυτά που σκέφτεσαι και δεν θα σου πουν τίποτα από αυτά που σκέφτονται. γιατί υπάρχει ο φόβος..πως είναι να μην είναι έτσι όπως τα νομίζεις, όπως τα θες Να ξεφύγεις από την απογοήτευση.</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Απογοήτευση...να θες να δώσεις τόσα πολλά και να μετανιώνεις που ο χαρακτήρας σου είναι έτσι. Νιώθεις την αχαριστία να δηλητηριάζει κάθε όμορφη σκέψη και πράξη που έχεις κάνει για αυτούς...καταλαβαίνεις πως για να συνεχίσεις πρέπει να μπεις στα δικά τους θέλω και στα δικά τους όρια. Παραμερίζοντας τις επιθυμίες και τα συναισθήματά σου. Για να μην τους φέρεις σε δύσκολη θέση πάλι..να μην τους "πνίξεις" πάλι..προσαρμόζεσαι...νιώθεις το τσίμπημα στη καρδιά, ακούς τη φωνή μέσα σου να φωνάζει "σ΄τα ΄λεγα εγώ", βλέπεις το εαυτό σου να πέφτει μπροστά σε κόσμο και προσπαθείς να γελάσεις και συ. Να τους κοιτάξεις κατάματα και να αποφασίσεις να συνεχίσεις το βήμα σου.</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Επιμένεις...δεν θες να δείξεις πως πονάς...πως υπομένεις..πως ενδιαφέρεσαι..πως απογοητεύεσαι..συνεχίζεις χωρίς να δείξεις τη χαρά σου...τα δάκρυά σου....μην τυχόν και σ' τα πατήσουν...σ' τα τσαλακώσουν...σ' τα κάνουν σαΐτες και τα πετάξουν μακρυά...βλέποντας και γελώντας με το πόσο χαμηλά πετάνε...απαξιώνοντας ότι υπάρχει μέσα σου...γιατί δεν μπαίνουν καν στον κόπο να δουν με τα μάτια σου..να νιώσουν με την καρδιά σου...να σκεφτούν με το μυαλό τους...</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Δεν είναι σαν εσένα και δεν θα γίνουν ποτέ...δίκαιο ή άδικο... μόνο ο εαυτός σου μπορεί να σε καταλάβει!</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">υ.γ. μου έλειψε το μονοπάτι μου...πως άλλαξε από πριν!!! Αλλά ακόμη έχει τις ομορφιές του!!!</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com3tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-12072415675502027462010-10-03T18:38:00.002+03:002010-10-03T19:14:31.998+03:00Diamonds are forever....<span style="color:#cc0000;">Από την <span style="color:#ff6600;">Ονειροπαγίδα</span> ορμώμενη και με αυτό που είπε... "οι καλοί φίλοι είναι σαν διαμάντια", προσπάθησα να δω τα διαμάντια που έχουμε κρυμμένα μέσα μας. </span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Ξέρεις, όλοι μα όλοι μας έχουμε ένα διαμάντι στη ψυχή μας... αλλά ακόμη κι εκεί υπάρχουν διαφοροποιήσεις Τόσο καιρό που έχω ασχοληθεί με τη χρυσοχοεία και τις πολύτιμες πέτρες (σχεδόν από μικρή στο μαγαζί ήμουν), έμαθα να αναγνωρίζω τα <span style="color:#ff6600;">αληθινά</span> από τα <span style="color:#ff6600;">ψεύτικα</span> διαμάντια... αυτά που έχουν <span style="color:#ff6600;">διαυγή</span> χρώματα... αυτά που έχουν πιο <span style="color:#ff6600;">σκοτεινά</span> σημεία... αυτά που δεν έχουν <span style="color:#ff6600;">ούτε ένα ίχνος</span> χτυπήματος και <span style="color:#ff6600;">βρωμιάς</span> μέσα τους... και αυτά που έχουν μέσα τους διάφορα στίγματα... αυτά που είναι <span style="color:#ff6600;">μεγάλα</span>... αυτά που είναι <span style="color:#ff6600;">μικρά</span>... αυτά που είναι <span style="color:#ff6600;">κατεργασμένα</span>... και αυτά που είναι όπως ακριβώς <span style="color:#ff6600;">τα έπλασε η γη</span>...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Έτσι είμαστε κι εμείς... σε μια κλίμακα βαλμένοι... με κριτές όλους όσους αφήσαμε να δουν τα διαμάντια μας.</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Και άλλοι είχαν τα κατάλληλα εργαλεία...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Και άλλοι είχαν μόνο ένα φακό...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Και άλλοι είχαν μόνο τον μετρητή αλήθειας...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Και άλλοι είχαν την διαίσθησή τους ως κριτήριο.. </span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Και άλλοι δεν είχαν τίποτα....</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Και άλλοι τα είχανε όλα....</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Σε μια κλίμακα λοιπόν... διαμάντια όλοι μας... με διαύγεια <span style="color:#ff6600;">D </span> (καθαριότητα αριστη) και <span style="color:#ff6600;">H</span>(πλησιαζει το κιτρινο)...</span><br /><span style="color:#cc0000;">Σε μια κλίμακα με ποιότητα <span style="color:#ff6600;">F</span> (flawless) και<span style="color:#ff6600;"> S.I</span> (small inclusion)</span><br /><span style="color:#cc0000;">Σε κλίμακα και τα <span style="color:#ff6600;">καράτια</span> μας... μεγάλα και μικρά!!!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Διάλεξε να τα δεις... πριν σε μπερδέψουν... και αντί να έχω κάνει τη καλύτερη αγορά.. ο άλλος να γελά.....</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-48551774667030017972010-09-19T11:34:00.003+03:002010-09-19T12:15:48.728+03:00τι χανω... τι κερδίζω...<span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Μια στιγμή</span> αν κάτσεις να σκεφτείς.... τι έχεις κερδίσει... τι έχεις χάσει... αν είσαι ευχαριστημένος... αν πονάς..... αν ζητάς.... αν τρελαίνεσαι... αν γελάς στη πραγματικότητα... αν δακρύζεις για το κοινό σου και μόνο.... </em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em>Αλήθεια έχω κερδίσει... <span style="color:#ff6600;">μια θέση δίπλα σου</span>... και θέλω να πιστεύω πως βρίσκομαι κάπου στη καρδιά σου.... αλλά έχω χάσει... εμένα... τον ρυθμό μου... την ηρεμία μου.... την σιγουριά για εμένα την ίδια... συνέχεια <span style="color:#ff6600;">ανησυχώ</span>... συνέχεια <span style="color:#ff6600;">φοβάμαι</span>... και ζητάω να είσαι εκεί να μου πεις... <span style="color:#ff6600;">να μου δείξεις</span> πως όλα αυτά είναι στη φαντασία μου... μην μου πεις "το ξέρεις" γιατί δεν το ξέρω.... δεν είμαι σίγουρη γιατί έχω δει την απογοήτευση στα μάτια πολλών... και την βλέπω και σε σένα... όταν...</em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em>Αλήθεια έχω χάσει εσάς... αυτούς τους ανθρώπους που με έκαναν να γελάω κάθε στιγμή.... εσάς που ήθελα να είστε στη ζωή μου για πάντα... που περάσαμε καλές στιγμές... και όλα αυτά γιατί??? Από <span style="color:#ff6600;">τη μεριά μου</span> που δεν αντέχω μακριά του γιατί έχει γίνει μέρος της καθημερινότητας μου... γιατί τις μόνες ώρες που μπορώ να είμαι μαζί του είναι μετά τη δουλειά.. την ώρα που εσείς έχετε άπλετο χρόνο... και από <span style="color:#ff6600;">την μεριά σας</span>... που δεν θελήσατε να δείτε με τα μάτια της ψυχής αλλά με τα μάτια της προκατάληψης... δεν είμαστε ίδιοι αλλά πάνω κάτω πίστευα πως θέλατε την ευτυχία μου... και βλέπετε... ναι το βλέπετε πως χαμογελάω... τότε γιατί.... έριχνα αλλού τις ευθύνες αλλά δεν φταίνε οι άλλοι για κάτι που <span style="color:#ff6600;">το διαλύουμε εμείς....</span></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em>και εσύ που θέλω όσο κανένα άλλο άτομο να είσαι κοντά μου... <span style="color:#ff6600;">σε φοβάμαι</span>.... για να μην με κρίνεις λάθος... <span style="color:#ff6600;">και σου κρύβομαι</span>...</em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em>Δεν μπορώ να τα έχω όλα.... αλλά θα κρατήσω αυτά μου με κάνουν να χαμογελώ...</em></span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-9969677870502119052010-08-26T09:15:00.003+03:002010-08-26T09:42:15.724+03:00Roula's earth!!!!<span style="color:#ff0000;">Στο μαγαζί... ώρα 7:30... έχει δουλειά.. έχω ακούσει παρατήρηση... έχω τις μαύρες μου και εκείνην τη στιγμή..... τσουπ ένα μήνυμα στο κινητό:thelw ki egw afierwsi :( !!!!!!!</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Μοναδικό χάρισμα παιδί μου! Στο άσχετο με ένα μήνυμα μπορεί να σε στείλει αλλού αυτή η κοπέλα!!!! Τρομερό ατομάκι είναι!!!! !ΚΑΘΟΛΟΥ ψωνάκι.... ΠΟΛΥ ΗΡΕΜΗ.... ΔΕΝ ΑΡΠΑΖΕΤΑΙ ΠΟΤΕ με τους γύρω της.... </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι οκ λέω και καμιά βλακεία να περνάει η ώρα.... Αλλά πάνω από όλα είναι ένα πλάσμα μου κάθε φορά με κάνει να γελάω.. ακόμη και με μια ατάκα της... Αλλά ακόμη περισσότερο... με βοηθά όταν προσπαθώ να στήσω κάποιο σκηνικό για τον αδερφό της. Πρόθυμη να με ακούσει και να πει τη γνώμη της... Ένα χάρισμα που πολύ δεν την έχουν.... Γιατί μπορεί να μην τους ένοιαζε κι όλας! Άλλα όχι... ακόμη και στις μαύρες μου είναι εκεί για να με ρωτήσει τι έχω... Ακόμη κι αυτό μου φτάνει από εκείνη!!!</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Και πιστεύω να μην έχει κανένα παράπονο από μένα!!!! Ξέρει πως ό,τι θελήσει μπορώ να τρέξω και να το κάνω... όχι γιατί πρέπει... αλλά επειδή το θέλω... </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Άλλωστε μου έμαθε την σημαντική διαφορά ανάμεσα στο πεπόνι και στο παγόνι!!!!!!!!!</span><br /><span style="color:#ff0000;">Το πεπόνι παγόν(ε)ι, το παγόνι δεν πεπόνει!!!!!! Ακόμη γελάω!!!!! (ναι με κάτι τόσο απλό μπορώ να γελάσω!!!!)</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Τελικά αυτή η οικογένεια... έχει κάτι που με κάνει απλά να ξεφεύγω!!!!! Με απλές κινήσεις!!!!</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Με τρομάζεις... αυτός ο τόνος της φωνής σου με τρομάζει!!!!!! Να είσαι πάντα καλά κούκλα μου!!!!! Εδώ θα είμαι για σένα!!!! Ακόμη και για να σε σώσω από κάποιο δελφίνι!!!!!!</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com11tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-56753851254345967182010-08-06T11:09:00.004+03:002010-08-07T00:39:01.791+03:00Για σένα...<span style="color:#ff0000;">Μια δύσκολη μέρα με άγχος και τρέξιμο. Να προλάβεις να μαγειρέψεις, να πας στη δουλεία, να είσαι συγκεντρωμένη στη δουλεία, να ανεχτείς όλους τους τρελούς, να είσαι με το χαμόγελο συνέχεια, να δεις πως τα πράγματα είναι δύσκολα, να παραπονεθείς, να σου παραπονιούνται..</span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Όλα αυτά είναι κουραστικά και τρομερά ψυχοφθόρα....</span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Αλλά για τις στιγμές που είμαι <em><span style="color:#ff6600;">κοντά σου</span></em>, για τις στιγμές που χωρίς λόγω σε κοιτάζω και χαμογελάω, για τις στιγμές που νιώθω <em><span style="color:#ff6600;">τα χέρια σου να με κρατάνε σφιχτά</span></em>, για τις στιγμές που χάνομαι σε ένα <em><span style="color:#ff6600;">μοναδικό φιλί σου</span></em>.... </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">για όλες αυτές τις στιγμές αξίζει να περιμένω και να υπομένω κάθε δυσκολία... γιατί η μέρα μου αποκτά <em><span style="color:#ff6600;">νόημα</span></em> από το δευτερόλεπτο που σε συναντώ... που μου χαμογελάς... που σε νιώθω... που με αγκαλιάζεις. Γιατί όλα αυτά που με ταλαιπωρούν, που με τρομάζουν, που με κουράζουν και που με σκοτώνουν, που μου φέρνουν δάκρυα στα μάτια... με ένα σου βλέμμα εξαφανίζονται, χάνονται σαν μια σταγόνα στον ωκεανό. </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Και το κακό είναι πως έχω χάσει κάθε ισορροπία στη ζωή μου γιατί εσύ είσαι αυτός που με αποσυντονίζεις... κακό???? όχι καθόλου... αντίθετα χαίρομαι και σ' ευχαριστώ που είσαι εσύ που με κάνεις να χαμογελώ, να νιώθω, να ονειρεύομαι και να πιστεύω πως όλα θα αλλάξουν...όλα θα φτιάξουν...! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><em><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Είσαι ο παράδεισος μου</span></em>... στο λέω... στο φωνάζω... στο δείχνω με κάθε τρόπο.... γιατί λατρεύω να νιώθω την ζεστασιά σου, να τυλίγομαι πάνω σου, να σου κλέβω τα φιλιά σου, να ζαλίζομαι στο απέραντο των ματιών σου... μονο έτσι μπορώ να είμαι ήρεμη και ευτυχισμένη.</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ακούγομαι πολύ πολύ μελό αλλά δυστυχώς δεν μπορώ να σου τα πω διαφορετικά!!! Όπως σου είχα γράψει... <em><span style="color:#ff6600;">όλα αυτά είναι μια μικρή ιδέα</span></em> για ότι συμβαίνει.... </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><div align="center"><span style="font-family:lucida grande;font-size:130%;color:#ff0000;"><em>Κράτα με όσο πιο σφιχτά μπορείς... έστω και για ένα λεπτό.... για να μπορέσω να αντέξω και την επόμενη μέρα...</em></span></div><div align="center"><em><span style="font-size:130%;color:#ff0000;"></span></em> </div><div align="left"><em><span style="color:#ff0000;">Υ.Γ:το τραγούδι αυτό.... για σένα!</span></em></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-60724274084310968922010-06-09T10:11:00.002+03:002010-06-09T10:36:13.910+03:00Επι..στροφή!!!<span style="color:#cc0000;">Χαιρετώ πάλι τον όμορφο και μαγικό κόσμο της blogόσφαιρας!!!! Όχι δεν σας ξέχασα!!! Απλά τώρα μια άλλη <span style="color:#ff6600;">μαγεία</span> με έχει καταβάλει και δεν μπορώ, και φυσικά δεν θέλω να την αγνοήσω! </span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Ξέρετε, αυτή τη μαγεία που τη μια στιγμή με πλημμυρίζουν <span style="color:#ff6600;">δάκρυα</span> και προσπαθώ να ηρεμήσω και την ακριβώς επόμενη αυτό το<span style="color:#ff6600;"> χαζό χαμόγελο</span> εμφανίζεται πάλι στα χείλη μου!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Αυτή η μαγεία που κάνει τον χρόνο να περνά βασανιστικά <span style="color:#ff6600;">μακριά του</span> και κοντά του δεν προλαβαίνω με τίποτα να τον πιάσω!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Αυτή η μαγεία που <span style="color:#ff6600;">με έχει αποσυντονίσει</span> και δεν μπορώ να μιλήσω, να σκεφτώ!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Αυτή η μαγεία που όσο κι αν κρατήσει, με κάνει αυθόρμητη και <span style="color:#ff6600;">αδύναμη</span> στα χέρια του!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Αυτή η μαγεία που με κάνει να τον κοιτάζω για ώρες απλά για να κλέψω <span style="color:#ff6600;">ένα βλέμμα</span> του!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Αυτή η μαγεία που <span style="color:#ff6600;">ομορφαίνει</span> τους εφιάλτες και τους φόβους μου!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Ναι, οκ, δεν είναι όλα ρόδινα! Και φυσικά φοβάμαι και τρέμω στην ιδέα να χαθεί όλο αυτό. Λογικό όμως είναι! Απλά <span style="color:#ff6600;">άσε με</span> να τα περάσω μόνη μου αυτά! Από σένα δεν ζητάω τίποτα άλλο παρά να είσαι εδώ και να με κρατάς <span style="color:#ff6600;">σφιχτά</span> στην αγκαλιά σου! Αδύναμη νομίζοντας πως <span style="color:#ff6600;">όλα θα λυθούν</span>! Και ό,τι κι αν μου πεις θα πιστέψω! Δεν ψάχνω το γιατί ή μήπως εννοείς κάτι άλλο! Είναι πολύ κουραστικό, άσε που χάνω την ηρεμία μου χωρίς λόγο! Θα είμαι όμως <span style="color:#ff6600;">συγκρατημένη</span>!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Όσο για εσάς καλοί μου φίλοι, ξέρω πως ήταν γουρουνιά που χάθηκα τόοοοσο καιρό! Αλλά πιστέψτε με, σας επισκεπτόμουν κάθε φορά! <span style="color:#ff6600;">Ανώνυμα και ήσυχα</span> γιατί πόσο αντικειμενική μπορώ να είμαι όταν το μυαλό είναι πάνω απ΄το κεφάλι μου!!!</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-size:85%;color:#cc0000;">Υ. Γ. Πως έτυχε όταν έπαιζε το τραγούδι αυτό να νιώσω την ζεστασιά που κρύβουν τα μάτια σου?</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com8tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-20666444755824727552010-04-23T18:50:00.002+03:002010-04-23T19:14:34.249+03:00Μικρά και σημαντικά!!!<span style="color:#cc0000;">Καλοί μου αναγνώστες και φίλοι, έλειψα πολύ πολύ πολύ καιρό!!! Γίνονται τόσα καθημερινά που ευτυχώς ή δυστυχώς έχω ξεφύγει...</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">1)</span>Συγνώμη που δεν απάντησα στα σχόλια σας στην προηγούμενη ανάρτηση μα μου είναι πολύ δύσκολο να σας ευχαριστήσω από εδώ!!! Ο καθένας μου δίνει ελπίδα πως σε αυτό το κόσμο δεν υπάρχουν μόνο προβλήματα, αλλά και αγάπη, ενδιαφέρον, κατανόηση και διάθεση να μοιραστούμε τις σκέψεις μας.</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">2)</span>Αύριο, 24 Απριλίου κλείνουν 95 χρόνια. . . 95 χρόνια από την Αρμένικη Γενοκτονία. Δεν θα μιλήσω για αυτό. Όποιος θέλει υπάρχει το </span><a href="http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%93%CE%B5%CE%BD%CE%BF%CE%BA%CF%84%CE%BF%CE%BD%CE%AF%CE%B1_%CF%84%CF%89%CE%BD_%CE%91%CF%81%CE%BC%CE%B5%CE%BD%CE%AF%CF%89%CE%BD"><span style="color:#cc0000;">link</span></a><span style="color:#cc0000;">. Είναι πολύ οδυνηρό να θυμάσαι όλα αυτά που σου έχουν πει οι γιαγιάδες και οι παππούδες σου για αυτή την ιστορία. Ειδικά όταν τους βλέπεις να δακρύζουν καθώς θυμούνται τα σπίτια τους εκεί, τον πόνο.</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">3)</span>Το μονοπάτι μου ξαφνικά έχει αποκτήσει κάτι μαγικό! Κάτι που με κάνει να κοιμάμαι τόοοσο ήρεμα και να ξυπνάω με χαμόγελο. Και όχι, δεν φταίει κανένα φάρμακο. . . Κάτι υπάρχει στην ατμόσφαιρα. . . Κάτι. . .</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">4)</span>Λογικά, πάλι θα λείψω από το σπιτικό μου. Αλλά θα περνάω από τις γειτονιές σας για να σας διαβάζω!!! Σιγά μην σας κάνω τη χάρη να χαθώ....</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Να προσέχετε και πάνω από όλα προσπαθήστε να χαμογελάτε!!!!</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com15tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-29189604228167128762010-04-06T17:46:00.002+03:002010-04-06T18:00:40.359+03:00Ένα χρόνο μετά. . .<span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;">6 Απριλίου. . .</span> Πρώτη περιπλάνηση. . . Μου φαίνεται σαν να ήταν πριν από λίγο που σας διάβαζα και είχα μαγευτεί από τα κείμενα σας. Και μετά. . . αποφάσισα να φανερώσω ένα μονοπάτι. Άλλοτε με μικρούς και μεγάλους προβληματισμούς, άλλοτε με ευχάριστα γεγονότα. </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;">Ένα χρόνο μετά. . .</span> τα μονοπάτια με οδήγησαν σε σπιτικά πολύχρωμα, σε σπιτικά βροχερά, σε σπιτικά αγγέλων, σε σπιτικά ονείρων και κάθε φορά άφηνα και μια μικρή και ταπεινή σκέψη. Και έβλεπα ανταπόκριση. Με μικρά βήματα ήρθατε σε ένα μικρό και πολύ πολύ μυστικό μονοπάτι!!!</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;">Ένα χρόνο μετά. . .</span> θέλω να σας ευχαριστήσω τόοοοοσο πολύ που ήσασταν εδώ, έστω και με την επίσκεψή σας. Θέλω να σας ευχαριστήσω για τα υπέροχα σας σχόλια που κάθε ένα μου έδινε δύναμη για να προχωρήσω Δεν μπορώ να ξεχωρίσω γιατί θα σας αδικήσω όλους! Όλοι μα όλοι έχετε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Νιώθω πολύ πολύ τυχερή που σας γνώρισα, έστω και από μια οθόνη!!! Η ζεστασιά σας και τα χρώματά σας έκαναν αυτή τη γνωριμία ξεχωριστή. . . </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;">Ένα χρόνο μετά. . .</span> </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ευχαριστώ!!!!!</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com24tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-87983930846003110762010-03-27T14:12:00.003+02:002010-03-28T01:58:14.501+02:00Και μετά τι?<span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Σε βλέπω</span>. . . τόσο καιρό τριγυρνάς ανάμεσα στο κόκκινο και το άχρωμο.</em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;"></span></em></span> </div><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Σε ακούω</span>. . . ψαλμούς δικούς σου να τραγουδάς με τόνο μοναδικό.</em></span></div><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;"></span></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Σε νιώθω</span>. . . να με διαπερνάς με κάθε σου άγγιγμα.</em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;"></span></em></span> </div><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Σου μιλάω</span>. . . μόνο και μόνο για να σου δηλώσω πως είμαι εδώ.</em></span></div><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;"></span></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Σε κυνηγώ</span>. . . για να μπορέσω επιτέλους να γίνω ένα μονοπάτι στη ψυχή σου.</em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;"></span></em></span> </div><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Σε θέλω</span>. . . σαν αμαρτία στα μάτια ενός αγγέλου έκπτωτου</em></span></div><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;"></span></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em><span style="color:#ff6600;">Σε μισώ</span>. . . για να μπορέσω πάλι να ματώσω όλα τα σημάδια που μου αφήνεις στο κορμί μου.</em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em>Κι εσύ <span style="color:#ff6600;">πετάς</span> στο δικό σου ουρανό. </em></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em></em></span> </div><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em>Χωρίς να σε νοιάζει πόσο ψηλά είσαι από την <span style="color:#ff6600;">αλήθεια</span> μου. </em></span></div><em><span style="color:#cc0000;"></span></em><br /><em><span style="color:#cc0000;">Κυνηγάς <span style="color:#ff6600;">εφιάλτες</span> και πόνους. </span><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">Φυλαχτά</span> τα κάνεις για πιθανούς μάγους και σαλτιμπάγκους</span></em><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em>Η ζωή είναι <span style="color:#ff6600;">εδώ</span>. Η ψυχή και η καρδία έχουν πετάξει... έχουν <span style="color:#ff6600;">χαθεί</span> στην έρημό σου ψάχνοντας να βρουν μια <span style="color:#ff6600;">όαση</span> για να μπορέσω να αφήσω <span style="color:#ff6600;">ό,τι έχω</span> μέσα μου για σένα. . . </em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><div align="center"><span style="color:#cc0000;"><em></em></span> </div><div align="center"><span style="color:#cc0000;"><em>Και μετά τι???</em></span></div><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em>Ούτε που μας νοιάζει. . . </em></span><br /><span style="color:#cc0000;"><em></em></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em></em></span> </div><div align="right"><span style="color:#cc0000;"><em>Το σενάριο της <span style="color:#ff6600;">φάρσας</span> μας συνεχίζεται. . .</em></span></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com31tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-56135160641971231542010-03-15T21:30:00.007+02:002010-03-16T00:35:13.241+02:00Στιγμές...Λεπτά...Δευτερόλεπτα<span style="color:#990000;">Όλα μένουν χαραγμένα στο μυαλό. Χαραγμένα με όνειρα απραγματοποίητα. Με πόθους και έρωτες. . . αμαρτωλούς και ανεκπλήρωτους. Καίνε όταν η ελπίδα τρυπώνει μέσα από της γρίλιες της ψυχής και επιβεβαιώνονται μέσα στα μάτια τρακαδόρων λέξεων.</span><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; DISPLAY: block; HEIGHT: 150px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5448956167545097922" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiuPqMjnY2AEch86CXEC8mu-IjJ849Scztk_U-uavee5Qy__T0IQ63s4Ry6ICRcke0wYfYrX4YrBzN_HVmlEJV-ybqlsHo5qKy1v-kXAHrw21zT_b0t-X2opO_ZQ3nRlBy36XTJp7B5Uua1/s200/Clock_by_PittySakura.jpg" /><br /><div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .</em></span></div><br /><div><span style="color:#990000;">Σαν τράπουλα, σημαδεμένες. Για να καταφέρουν επιτέλους να σου κλέψουν την παρτίδα. Χαρτιά φανερά, δεν μπορούν να κρυφτούν τελικά. Μπλόφες τυλιγμένες με στάχτες και δάκρυα, ίσα για να καταφέρουν να θολώσουν την αλήθεια.</span></div><br /><div align="center"><span style="color:#990000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .</em></span> </span></div><br /><div><span style="color:#990000;">Γεμίζουν τον ουρανό με αστέρια, στολίζοντας την μοναξιά του φεγγαριού με πυροτεχνήματα και χάντρες. Τα χαζεύουν οι γαλαξίες της ομορφιά, της θλίψης και της ευτυχίας. Στολίδια της νύχτας σε κάθε τρικυμία σαν ανηχυσώ για σένα.</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .</em></span></div><br /><div><span style="color:#990000;">Τρέχουν, ακατάπαυστα στα μονοπάτια του μυαλού. Στόχος τους μοναδικός, να γλιτώσουν από τα δεσμά και τα όρια του "πρέπει". Τίποτα δεν τα κρατάει. Φύση τους έτσι φτιαγμένη για να ζουν και να πετούν ελεύθερα. Κι ας είναι δέσμιες των παθών.</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .<a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNWx22n8Kk87ZnLoU9Z6KUNTIQPyd0AVjtiIPSuaY_MWjkXgZccZzXDVLWrXB0Qn2KqF7eQvm90eQ116rV3j6Xm9QQ7WxQiw1flOaQ0buK7_oaksW64rLm2PkDH9RH2RhfWOKn8LV9GZBl/s1600-h/19444275678e302fa974626569ef6385d7ca9062158963.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 184px; FLOAT: right; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5448956735853547106" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgNWx22n8Kk87ZnLoU9Z6KUNTIQPyd0AVjtiIPSuaY_MWjkXgZccZzXDVLWrXB0Qn2KqF7eQvm90eQ116rV3j6Xm9QQ7WxQiw1flOaQ0buK7_oaksW64rLm2PkDH9RH2RhfWOKn8LV9GZBl/s200/19444275678e302fa974626569ef6385d7ca9062158963.jpg" /></a></em></span></div><br /><div><span style="color:#990000;">Γράφουν το δικό τους παραμύθι, χωρίς αρχή και τέλος. Με ήρωες αγγέλους έκπτωτους και </span><span style="color:#990000;">πληγωμένους. Γιατρικό ζητούν για τα φτερά τους. Για να απελευθερωθούν τελικά από τον πόνο στην ψυχή τους. Για να φανερώσουν μονοπάτια κρυφά, ιστορίες ξεχασμένες.</span></div><br /><br /><div><span style="color:#990000;"></span></div><br /><div align="center"><span style="color:#990000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .</em></span> </span></div><br /><br /><div><span style="color:#990000;">Ελεύθερες για να μοιραστούν, να σκορπίσουν σε κύματα και σε ανέμους. Ταξιδιάρικα σαν το Εγώ μου, σαν το "είναι" σου. Χωρίς να μας ζητήσουν προορισμό, το που το έχουν ξεχάσει. Απαιτούν μόνο να γεννηθούν και να υπάρχουν μέσα μας. </span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .</em></span></div><br /><div><span style="color:#990000;">Χτίζονται αέναες.. με αγάπη, με χαμόγελα, με πόνο, με δάκρυα. Θα μείνουν εκεί σαν μνημείο του χθες Επιμένοντας να σου θυμίζουν όλα αυτά που έζησες. Να σου θυμίζουν πως ακόμη ζεις. Να σου θυμίζουν πως πεθαίνουν κάθε ελπίδα και καημός μέσα σου.</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .</em></span></div><br /><div><span style="color:#990000;">Καταστρέφουν όσα μάταια προσπαθείς να φτιάξεις. Σαν κριτές θα δείξουν τελικά τι αξίζει, τι θες πραγματικά. Τι νιώθεις...</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Στιγμές. . . Λεπτά. . . Δευτερόλεπτα . .</em></span></div></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com44tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-25345377918454389222010-03-10T10:50:00.004+02:002010-03-10T11:06:59.116+02:00Γιορτή και σήμερα!!!<span style="color:#ff6600;">Σήμερα ειδική μέρα!!! </span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Σήμερα ξεχωριστός άνθρωπος γιορτάζει...</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;">Σαν σήμερα πριν από ένα μισό αιώνα περίπου (χιχιχιχι) γεννήθηκε...</span><br /><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="center"><span style="font-size:85%;color:#ff0000;"><em>Καλά καλά σοβαρεύομαι!!!</em></span></div><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;">Ναι λοιπόν, σήμερα έχει γενέθλια αυτή που έδωσε ζωή σε μένα και στον αδερφό μου. Αυτή που μερικές φορές τρέχουμε στην αγκαλιά της και άλλες φορές μας εξοργίζει με την "δική της" λογική!!! Ναι, αυτή που ό,τι και να μας κάνει, όσο κι αν μας τσατίζει θα είναι πάντα κοντά μας και θα την αγαπάμε!!!</span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;">Η μαμά μου!!! Και σήμερα όλη η μέρα είναι αφιερωμένη σε κείνη!!! </span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;">Μαμά, ξέρω πως για σένα θα παραμείνουμε για πάντα αυτά τα μωράκια που πήρες στην αγκαλιά σου τότε. Και ξέρεις πως αυτό θα μας εκνευρίσει και πάλι! Αλλά πως να το κάνουμε... δεν μπορούμε να πάψουμε να σε αγαπάμε. Κι ας τσακωνόμαστε εμείς οι 2 και ο αδερφός μου να προσπαθεί να μας ηρεμήσει.. Σ'ευχαριστούμε για όλα αυτά που μας έδωσες (και δεν εννοώ υλικά). Δεν υπάρχει μεγαλύτερη αγάπη από την αγάπη σου για μας. Βλέπεις είναι αμοιβαία τα αισθήματα!!!!</span></div><div align="left"> </div><div align="left"> </div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff0000;"><em>ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ!!! Να σε "βασανίζουμε" για πολύ περισσότερα χρόνια!!!!</em></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff0000;">Υ.Γ. από το μονοπάτι μου ακούγεται Adamo - mon cinema!!! Δεν ξέρω πολλά τραγούδια του αλλά ξέρω πως όλα τα όμορφα χρόνια της είναι χρωματισμένα με αυτή τη φωνή. Ρομαντικός ο Adamo και ακόμη πιο ρομαντική η μαμά μου. Και ΓΚΟΜΕΝΑΡΑ!!!! </span></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com30tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-43853836965149145952010-03-05T01:01:00.005+02:002010-03-05T01:50:31.422+02:00Μουσική από στιγμές!<div align="center"> <span style="font-size:130%;color:#ff9900;">Μια μελωδία,</span></div><br /><span style="color:#ff0000;">. . .αυτήν μόνο ακούω όπου κι αν βρίσκομαι. Οι λέξεις αντικαθιστώνται με νότες. Άλλοτε σε πλήρη αρμονία.. άλλοτε ανακατεμένες και κρυμμένες σε συζεύξεις... και άλλοτε σκόρπιες, που με προκαλούν να τις βάλω εγώ η ίδια σε σειρά.</span><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7I-MX8gu4qOa4taXvgBBCcyPd2DT9Rmb3-f_2b5YPx5PLOwN4E9o3EK0LyrPMENHfkzJbNLx62B0QED8maMjRmQqY-qCk541Es7maO9r6ExddpbMdRVFnuFK_XA9O3Ytxrilmix75xPSc/s1600-h/2583078335_c50db34966.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 200px; FLOAT: right; HEIGHT: 133px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5444927300925010578" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEg7I-MX8gu4qOa4taXvgBBCcyPd2DT9Rmb3-f_2b5YPx5PLOwN4E9o3EK0LyrPMENHfkzJbNLx62B0QED8maMjRmQqY-qCk541Es7maO9r6ExddpbMdRVFnuFK_XA9O3Ytxrilmix75xPSc/s200/2583078335_c50db34966.jpg" /></a><br /><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">Νότες,</span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff9900;"></span><br /> </div><div align="left"><span style="color:#ff0000;">. . .δεν είναι εφτάψυχες αλλά αιώνιες, αδύναμες να αποδώσουν μόνες τους την ομορφιά μιας μελωδίας.</span></div><br /><br /><br /><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><br /><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfKeYajdUVC_lQXuTaNH6rOy5SBAEuuUuuBZ37wj3wZyJXkAO0o-00KCreqOCKcz-rFYZrOtthlj7IZNtBnmA2aa-xhEIzXXnjUD-dMjHyRx5taD7FPOBbbw8bpGLnjfDI0S_EDecguRC6/s1600-h/The_Moment_of_Creation__by_4420.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 200px; FLOAT: left; HEIGHT: 139px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5444927968871554674" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhfKeYajdUVC_lQXuTaNH6rOy5SBAEuuUuuBZ37wj3wZyJXkAO0o-00KCreqOCKcz-rFYZrOtthlj7IZNtBnmA2aa-xhEIzXXnjUD-dMjHyRx5taD7FPOBbbw8bpGLnjfDI0S_EDecguRC6/s200/The_Moment_of_Creation__by_4420.jpg" /></a><br /><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">Στιγμές,</span></div><br /><span style="color:#ff0000;">. . .δεν κρατάνε για πολύ μα οι αναμνήσεις τους μένουν χαραγμένες για όσο το θελήσουμε, ανήμπορες να δείξουν την ευτυχία ή την δυστυχία της ζωής.</span><br /><br /><br /><br /><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span></div><div align="center"><br /><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">Έτσι λοιπόν,</span></div><span style="font-size:130%;color:#ff9900;"></span><br /><br /><div align="left"><span style="color:#ff0000;">. . .χρωματίζω τις στιγμές μου με νότες Και η ζωή αποκτά την δική της μουσική. Χωρίς τους ίδιους τόνους και χωρίς τους ίδιους σκοπούς. Μην περιμένεις η μελωδία να έχει τον ίδιο ρυθμό. Οι στιγμές διαφέρουν, χαρίζοντας έτσι ένα τόνο μυστήριο στην μουσική μου. Αν έμεναν ίδιες τότε αυτή η τελειότητα θα ήταν και η αυτοκαταστροφή μου. Και δεν θα μπορούσα να εκτιμήσω τότε που θα αγγίζω ένα τόσο δα μικρό κομμάτι από την ευτυχία.</span></div><br /><div align="left"><span style="color:#ff0000;">Καμιά μελωδία δεν είναι ίδια. Ούτε καν όταν οι μελωδίες μας συναντιούνται Γιατί ο καθένας μας έχει διαλέξει, ξεχωριστά, την δική του συγχορδία. </span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">Διαλέγεις?</span></div><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, ο καθένας είναι υπεύθυνος για την μουσική του. Ποτέ δεν μπορούμε να κατηγορήσουμε κάποιον άλλον αν τυχόν φαλτσάρουμε ή όχι.</span><br /><br /><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">Ίσως όμως αυτό να σε νοιάζει? Αν φαλτσάρεις?</span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span> </div><div align="left"><span style="color:#ff0000;">Δεν έχει κανείς δεν είναι ικανός να με κρίνει ούτε να με καθοδηγήσει. Να με επηρεάσει, ναι. Αλλά ο έλεγχος, οι νότες και τα χρώματα είναι στα δικά μου χέρια. Εγώ ξέρω καλύτερα την ταιριάζει στη ζωή μου. Είναι δική μου ζωή και μουσική!!! Μόνο έτσι το αποτέλεσμα θα δείχνει εμένα. Καθόλου αντικειμενικά!!!</span></div><div align="left"><span style="color:#ff0000;"></span><br /> </div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff9900;"> Γιατί εγώ χτίζω τις στιγμές μου, </span><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">εγώ τις μελοποιώ, </span><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">εγώ τις ξεχνάω </span><span style="font-size:130%;color:#ff9900;">και εγώ τις γκρεμίζω!!!</span></div><div align="center"><br /><span style="color:#ff0000;"><em>Να ξεχάσω... μα όχι να τις διαγράψω!!!</em></span></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com28tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-49270706328481540752010-02-19T18:23:00.004+02:002010-02-19T20:19:20.856+02:00Kαι ξαφνικα... όλα μοιάζουν...<div align="center"><em><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Ετοιμασίες.</span><br /></span></em></div><div><span style="color:#cc0000;"></span></div><br /><div><span style="color:#cc0000;">Βαλίτσες, ρούχα, σιδέρωμα, να βγάλεις εισιτήριο, κανονίζεις ποιος θα πάρει το αυτοκίνητό του, βενζίνη (αν βρεις κι όλας), να πληρώσεις όλους τους λογαριασμούς, να κανονίσεις τις δουλειές στο σπίτι, να αγοράσεις όσα πραγματάκια χρειάζονται, τα τηλέφωνα χτυπούν. . .</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Και ξαφνικά... </em></span></div><br /><div align="left"><span style="color:#cc0000;">. . .όλα μοιάζουν τόσο μακρινά. Όλα χάνονται από γύρω σου. Ακούς μια φωνή και σε ταξιδεύει στον εαυτό σου που τόσα χρόνια τον είχες κρυμμένο. Όχι γιατί θες το κακό του, αλλά επειδή θες να τον προστατέψεις από την πραγματικότητα Είχε πληγωθεί από αυτή τη πραγματικότητα, είδε το πόσο σκληροί γίνονται οι άνθρωποι για χάρη του εγωισμού.</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Και ξαφνικά.. </em></span></div><br /><div><span style="color:#cc0000;">. . .όλα μοιάζουν να σε τραβούν να ανακαλύψεις στο μυαλό σου όλα αυτά που είχες θάψει. Όχι εύκολα, όχι τόσο γρήγορα. Αλλά, ναι, τα είχα θάψει βαθιά μέσα μου. Τα ξέχασα, με άφησαν, τα μίσησα, με υπέμειναν Με κάθε λεπτομέρεια, με κάθε στιγμή μπροστά στα μάτια σου. με κάθε χαμόγελο όταν θα θυμάσαι.</span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Και ξαφνικά... </em></span></div><br /><div><span style="color:#cc0000;">. . .όλα μοιάζουν σα να θέλουν να σε πλημμυρίσουν με όνειρα χαμένα. Λες και θέλουν να σε κάνουν να γυρίσεις πίσω, να σε εκδικηθούν που ήθελες να τα αφήσεις στο παρελθόν σου. Πρέπει να πονέσεις που δεν είναι πια μέσα στο μυαλό σου, μέσα στη ζωή σου, μέσα στην ψυχή σου. </span></div><br /><div align="center"><span style="color:#cc0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Και ξαφνικά...</em></span> </span></div><br /><div><span style="color:#cc0000;">. . .όλα μοιάζουν τόσο όμορφα. Μια αίσθηση χαράς που ένιωθες και τότε. Η λύτρωση για τότε που περίμενες. Εκπληρώνεται αυτό που ζητούσες τότε και τα δάκρυα κάθε φορά ήταν εκείνα που σε έκαιγαν μέσα σου. Ένα χαμόγελο ξεπετιέται και μια σκέψη όμορφη. Χωρίς να νιώθεις κάτι περισσότερο. Απλά μέσα σου να ηρεμείς. Να ακούς μια μελωδία που να σε κάνει να πετάς. Όλες σου οι σκέψεις πέρνουν το χρώμα που έχεις ανάγκη να δεις στα μάτια σου!</span></div><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 267px; DISPLAY: block; HEIGHT: 161px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5440020248859722626" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjxoGOSCRd0G4sSGBANssmT2Du8axsmFw6R-TzFsYFD7cR_tU9PetGecSAINWMYeCS7rWPNXUAngryLvEC9gsl4cGlgdn4CLUkfKzINEfnHI7MIuvubQppBMfPWy9b9IDwHxD1A0zVLtZUJ/s200/1457510353_458d781394.jpg" /><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#cc0000;"></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Και ξαφνικά.. </em></span></div><br /><div align="center"><span style="color:#cc0000;">. . .όλα αυτά μοιάζουν φυγάδες της πραγματικότητας </span></div><br /><div><span style="color:#cc0000;">Ένα κόκκινο φανάρι μου αποσπά την προσοχή. Τα δάκρυα που είχαν κατακτήσει τα μάτια μου ξαφνικά εξαφανίστηκαν Άκουγα πάλι τους γύρω μου να μιλάνε. Να αγχώνονται. Έβλεπα ξανά εμένα του σήμερα. Εμένα, που δεν φοβάμαι να αντιμετωπίσω τους φόβους μου. Εμένα, αλλαγμένη μέσα μου από τότε. Εμένα, που πια δεν μπορεί να συμβιβαστεί.</span></div><br /><div><span style="color:#cc0000;"></span></div><br /><div align="center"><span style="color:#cc0000;">Αλλά με ένα μικρό ερώτημα.</span></div><br /><div align="center"><span style="color:#cc0000;"></span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:180%;color:#ff6600;"><em>Τι άλλο να περιμένω? </em></span></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com33tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-33812406698986396212010-02-03T13:22:00.008+02:002010-02-03T14:28:21.795+02:00Πολλά θέλω????<span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να γελάσω.</span></span><br /><br /><div><div><span style="font-size:130%;color:#ff0000;"></span></div><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να νιώσω πάλι ανέμελη χωρίς έγνοιες και σκοτούρες.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να νιώσω ξανά την καρδιά μου να χτυπά σε τρελό ρυθμό.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να γεμίσω τον άνεμο με όνειρα και ελπίδες.</span></span></div><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;"></span></span></span></div><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;"></span></span></span></div><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;"></span></span></span> </div><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να ταξιδέψω στα μάτια σου χωρίς προορισμό</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να πιστέψω πάλι στα ιδανικά μου και στις σκέψεις μου.</span></span></div><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY71WUyypidEDrg1tXrdFSXq4V9_-vUTNFwIPJL0znRfN6Ggyytcf4yFgS5TdonigT7j4ftFOLUl0Z9EmHxXTUrGZ7-5nludUVxvFPuIeSGfjoLRyyBq86S1DtjOkTNMb3cJBnwyhE2tnH/s1600-h/4133171630_2949d1859d.jpg"><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 134px; FLOAT: right; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5433987174170360306" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEgY71WUyypidEDrg1tXrdFSXq4V9_-vUTNFwIPJL0znRfN6Ggyytcf4yFgS5TdonigT7j4ftFOLUl0Z9EmHxXTUrGZ7-5nludUVxvFPuIeSGfjoLRyyBq86S1DtjOkTNMb3cJBnwyhE2tnH/s200/4133171630_2949d1859d.jpg" /></a><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να νιώσω την τρικυμία της θάλασσας σου.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να ακούσω τις νότες μια μελωδίας μυστικής και ξεχασμένης.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να μαγευτώ από το Αυγουστιάτικο φεγγάρι σου.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να σκορπιστώ στους αέρηδες της αναπνοής σου.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να αναζωογονηθώ στην βροχή σου.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να ζω στον σκοτάδι σου.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να πιστέψω στον ουρανό μου.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να στολίσω τα αστέρια με χαμόγελα.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να τρέξω σε μια αγκαλιά αγάπης.</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να γίνω διαφορετική.</span></span><br /></div><div><span style="font-size:130%;color:#ff0000;"></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... να αποδείξω πως όλα μπορούμε να τα καταφέρουμε μαζί</span></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Θέλω</span>... απλά να ζήσω. Να ζήσω έτσι όπως ακριβώς θέλω.</span></span></div><br /><div><span style="font-size:130%;color:#ff0000;"></span></div><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff0000;">Μαζί σου. Μαζί μου. Μαζί σας.</span></div><br /><div align="center"><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;">Τι κι αν ζητάω πολλά. Απλά θέλω να υπάρχεις για να σου ζητάω περισσότερα.</span> </span></div><br /><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"><em>Υ.Γ1:καλό μήνα σας είπα...???</em></span></div><br /><br /><div><span style="color:#ff0000;"><em>Υ.Γ2:Τυχαία έπεσα πάνω στο βιντεάκι της καμπάνιας "</em></span><a href="http://www.youtube.com/watch?v=vr3x_RRJdd4&NR=1&feature=fvwp"><span style="color:#ff0000;"><em>Free Hugs</em></span></a><span style="color:#ff0000;"><em>" και θυμήθηκα πόσο υπέροχη είναι μια αγκαλιά... αυτό το καιρό που συνέχεια γκρινιάζουμε, που έχουμε ξεχάσει την πραγματική, την ανιδιοτελή, την όμορφη αγάπη. Για αυτό μια χάρη θα σας ζητήσω: σας παρακαλώ, μοιραστείτε μια αγκαλιά με αυτούς που αγαπάτε. Ή ένα χαμόγελο με αυτούς που μπορεί να αγαπήσετε στο μέλλον. Είναι υπέροχο να βλέπεις να σου χαμογελούν. Μόνο έτσι ίσως να καταφέρουμε να αλλάξουμε τον κόσμο μας!Τι λέτε λοιπόν για μια αγκαλίτσα?</em></span></div><div><em><span style="color:#ff0000;"></span></em></div><div><span style="color:#ff0000;"><em><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; DISPLAY: block; HEIGHT: 133px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5433989407995021010" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiVL1HepNCbJMuNnqLJaNwDKH_5LB7cmQE7P8RhxteONewXSmvmvp0BU_wchMBFsxAFkIPLML64fFZvqUS0Qp8lIT77ImlCnD-cZkq3An5vtFUlef-yAmo2Wd37FWADBhb1ESmeR8-iMzHF/s200/4259270520_ef66c2c9e0.jpg" /></em></span></div></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com43tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-69056793018680540802010-01-18T23:53:00.004+02:002010-01-19T00:28:33.193+02:00Guest Star!<span style="color:#ff0000;">Τελικά όσο κι αν το παλεύω στο εργάκι της ζωής μου θα είμαι για πάντα μια guest star!!!</span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Αλήθεια αν έλειπα, θα άλλαζε η πλοκή της ταινίας??? </span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Ή απλά κάνω ένα πέρασμα στις στιγμές μου, χωρίς χρώμα, χωρίς αξία, χωρίς νόημα???</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 200px; FLOAT: right; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5428208433538313570" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEjw_nXmidUw-M6VPzJxwNNSw09FhNtHTBRpVWFm-QwZQs_GDpO56PsMi_6BNq3l6XgxNT7Rfd0_WxnAcKLZ3XXfpaWxvxcFxIv5ukewvUX6NwVB4gqNEhLeQJCevcfmZJz4MefSGK2uzam4/s200/3753310654_e4a553eb7a.jpg" /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Λόγια</em></span>, μια μελωδία πλασμένη τόσο όμορφα για σε παρασύρουν και να μην βλέπεις την αλήθεια...</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Σενάριο</em></span>, γραμμένο από τους άλλους για την δική μου σκηνή...</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><em><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Φώτα</span></em>, στραμμένα σε λάθος κατεύθυνση και μαγνητισμένα στα ίδια άτομα κάθε λεπτό..</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Σκηνοθεσία</em></span>, όλα τόσο όμορφα πλασμένα να φτιάξουν ένα παραμύθι με χρώματα θαμπά για να ζαλίζομαι...</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Φωνάζω "CUT" για να σταματήσω αυτή τη φαρσοκωμωδία που στήσαμε μαζί... Αλλά με ένα παράξενο τρόπο, η βαβούρα καλύπτει την φωνή μου. Μα ξέρω πως εγώ δεν θέλω να φωνάξω δυνατά.</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><em><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Γιατί να αλλάξουν τα πράγματα μωρέ?</span></em> Ένας συμβιβασμός παραπάνω στα θέλω σας δεν θα με κάνουν διαφορετική. Ή μήπως... ναι, εσείς επιμένετε να αλλάξω. Έχετε μια γνώμη σχηματισμένη που δεν ισχύει, σας χαλάει, με νευριάζει όλο αυτό και αποδέχομαι τον ρόλο που μου προτείνετε για να σας αποδείξω τι είμαι και τι όχι.</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Μα γιατί να αλλάξω? Εσείς δεν μου λέτε "<span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>μείνε όπως είσαι?</em></span>". Αλλά κατά βάθος ούτε εσείς οι ίδιοι δεν ξέρετε τι πραγματικά είμαι. Και δεν νομίζω πως δεν σας αφήνω... απλά έχετε την "<span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>δική σας λογική</em></span>" και σύμφωνα με αυτή κρίνετε εμένα. </span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Το κάνω κι εγώ αυτό? Δεν ξέρω... παραδέχομαι πως δεν είμαι τέλεια... αλλά ποτέ δεν προσπάθησα να σας κάνω αυτό που θα ήθελα εγώ. Εσείς όμως??? Μήπως τελικά φταίμε όλοι μας στην ταινία αυτή???</span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Εσείς που <em><u>δεν καταλαβαίνετε</u></em> κι εγώ που <em><u>συμβιβάζομαι</u>.</em> </span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"></span></div><span style="font-size:130%;"><br /></span><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Εσείς που <em><u>μπορείτε να διαφέρετε</u></em> κι εγώ που <em><u>δεν θέλω να χαλάσω</u></em> αυτό που υπάρχει.</span><br /></span></div><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"></span></div><span style="font-size:130%;"><br /></span><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Εσείς που <em><u>με κάνετε αόρατη</u></em> στα μάτια σας κι εγώ που <em><u>το δέχομαι</u></em>.</span></div><span style="font-size:130%;"></span><br /><div align="center"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Εσείς που <em><u>δεν νοιάζεστε</u></em> κι εγώ που <em><u>δεν μιλάω</u></em>.</span></div><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι φταίμε!!! Δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω!!! Ακόμη κι αν δεν θέλετε να με υπολογίζετε...</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><br /><div align="center"><em><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">ΑΚΟΜΗ ΚΙ ΑΝ ΕΙΜΑΙ ΜΙΑ GUEST ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΣΕ ΕΣΑΣ!</span></em></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com199tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-15011096122726529832010-01-16T01:27:00.002+02:002010-01-16T02:19:40.900+02:00ΜΥΣΤΙΚΟ ΜΟΝΟΠΑΤΙ!!!!<span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που τόσο καιρό γράφει εδώ στο σπιτικό της...</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που μερικές φορές ξεσπάει χωρίς λόγο...</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που μισώ μερικές φορές...</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που πάντα θα είναι δίπλα μου...</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που θέλει να σας κάνει να γελάτε...</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που σας εκνευρίζει με το πόσο κυκλοθυμική είναι...</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που ποτέ δεν βάζει μυαλό και θέλει να πραγματοποιήσει τα όνειρά της, ακόμη και τα πιο τρέλα..</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Ναι, αυτή που πάντα θα την λατρεύω !!!</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Η <span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Λιζέτ</em></span>!!! Αυτή που την χάνω συνέχεια στα δύσκολα και την βρίσκω να θέλει να τα κάνει όλα άνω κάτω γιατί έχει πλάκα!!!! </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Για για αυτή λοιπόν τη ψυχή είναι αφιερωμένα όλα αυτά εδώ!!! Και το τραγούδι μου φυσικά!!! Γιατί αν κάποιος με ξέρει, θα έχει ακούσει αυτό το τραγούδι 1000 φορές από μένα!!! Γιατί σήμερα είναι όλα ξεχωριστά!!!! Γιατί σαν σήμερα πρωτοείδα το φως του ήλιου!!! Και πραγματικά χαίρομαι για αυτό!!!</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>ΧΡΟΝΙΑ ΜΟΥ ΠΟΛΛΑ!!!!!</em></span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com12tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-60941115918385106022010-01-06T17:23:00.003+02:002010-01-06T17:54:40.904+02:00Μονόπλευρα Ενωμένοι<span style="color:#cc0000;">Όλο αποφασίζουμε να αλλάξουμε συμπεριφορά... να γίνω <span style="color:#ff6600;">δυνατή</span>... να γίνω πιο <span style="color:#ff6600;">υπεύθυνος</span>... να γίνω πιο <span style="color:#ff6600;">σοβαρή</span>... να είμαι πιο <span style="color:#ff6600;">αισιόδοξος</span>... να μην <span style="color:#ff6600;">γκρινιάζω</span> τόσο... να μην <span style="color:#ff6600;">αγχώνομαι</span>... να θέσω <span style="color:#ff6600;">προτεραιότητες</span>.. αλλά πάντα κάτι στραβώνει!<br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;">Είναι πραγματικά υπέροχο να σχεδιάζεις τι να κάνεις... αλλά τελικά <span style="color:#ff6600;">όλο λέμε να αλλάξουμε και </span><span style="color:#ff6600;">όλο ίδιοι μένουμε</span>... </span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><div align="right"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUmurFOCKfpfI2aIChZjqT1K51bJCM8UnGt82qLMUfwSoWdaTJla2ku5wqYJctB0ADMoZUVtyoEu7L5mweIdYbiVNSUdoJYpkAM7WQjZBkj22oFeIJp7wryO_Es5WmifafO1AwmIvROu6f/s1600-h/shau12.jpg"><span style="color:#cc0000;"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 176px; FLOAT: left; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5423654669044086690" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEhUmurFOCKfpfI2aIChZjqT1K51bJCM8UnGt82qLMUfwSoWdaTJla2ku5wqYJctB0ADMoZUVtyoEu7L5mweIdYbiVNSUdoJYpkAM7WQjZBkj22oFeIJp7wryO_Es5WmifafO1AwmIvROu6f/s200/shau12.jpg" /></span></a><span style="color:#cc0000;">Πόσες φορές έχω πει να γίνω σκληρή με όλους γύρω μου αλλά ποτέ <span style="color:#cc0000;">δεν τα κατάφερα</span>?</span></div><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;">Πόσες φορές αποφάσισα να μην δίνω σημασία στους άλλους μα ποτέ δεν το τήρησα?</span></div><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;">Πόσες φορές είπα στον εαυτό μου να μην είμαι ανυπόμονη μα πάντα έκανα το αντίθετο?</span></div><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><div align="right"><span style="color:#cc0000;">Πόσες φορές υποσχέθηκα να κοιτάζω τον εαυτούλη μου μα πάντα με πιάνει η καλοσύνη μου?</span></div><div align="right"><span style="color:#cc0000;"></span> </div><div align="right"><span style="color:#cc0000;">Και οι άλλοι, τόσο ξαφνικά, αλλάζουν απέναντί μου. Τόσα λόγια χαμένα, τόσες υποσχέσεις και όσο περνάει ο καιρός απομακρύνονται!!! Τους νιώθω ξένους από την ζωή μου!!!</span></div><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">Ενωμένοι</span>... τόσο καιρό αυτό ακούω από εσάς μα μόνο εγώ δεν μπορώ να το δω???</span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">Ενωμένοι</span>... που κανείς δεν καταλαβαίνει τους προβληματισμούς μου?</span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">Ενωμένοι</span>... που ο καθένας έχει χαράξει δικό του μονοπάτι?</span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">Ενωμένοι</span>... που το θυμάστε μόνο στα δικά σας προβλήματα?</span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="color:#ff6600;">Ενωμένοι</span>... που δεν χωράω πια στην σκέψη σας?</span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">Ίσως άλλαξα κι εγώ... γιατί πάντα πίστευα στα λόγια που μου λέγατε "ενωμένοι" γιατί έτσι πρέπει να είμαστε.</span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#ff6600;">Ζητάω πια να νοιάζεστε χωρίς να λέτε "σιγά μωρέ τα προβλήματα που έχεις".</span><br /><span style="color:#ff6600;"><br /></span><br /><span style="color:#ff6600;">Ζητάω πια να με ακούτε χωρίς να φοβάμαι πως αυτά που θα πω θα σας ενοχλήσουν.</span><br /><span style="color:#ff6600;"><br /></span><br /><span style="color:#ff6600;">Ζητάω πια να είστε κοντά μου όταν σας χρειάζομαι. Αλήθεια είναι λιγοστές οι φορές. Δεν θα σας ενοχλώ συνέχεια...</span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;">Μα ξέρω όπως πάντα... πάλι στο σκοτεινό μου δωμάτιο μόνη θα κλειστώ και εσείς θα λείπετε. Άλλωστε συνήθισα στην έλλειψή σας. Τόσα χρόνια τα δικά μου προβλήματα είναι "αστεία και ανούσια". Δεν έχω λόγο να στεναχωριέμαι γιατί δεν έχω τα δικά σας ντέρτια. Νομίζετε πως η καρδιά μου δεν ραγίζει σε αυτά που θεωρείτε ΕΣΕΙΣ ανούσια? Μα δεν μιλάμε για εσάς!! Μιλάμε για μένα... </span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;">Και ξέρω πως όταν πάλι θα με χρειαστείτε εσείς εγώ θα είμαι κοντά σας... γιατί έτσι με μάθατε! Κι ας μην είναι δικοί μου προβληματισμοί! </span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;"><br /></span><br /><div align="center"><span style="color:#ff6600;">Δεν μπορούσατε να το μάθετε αυτό και στους εαυτού σας???</span></div><div align="center"><span style="color:#ff6600;"> Γιατί μόνο σε μένα???</span></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com21tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-91087810565314725612009-12-27T01:48:00.004+02:002009-12-27T02:05:00.462+02:00Bραβεία 2009<span style="color:#ff0000;">Σε λίγες μέρες θα αποχαιρετίσουμε το 2009. </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Το Μυστικό Μονοπάτι δεν μπορούσε να κάτσει με σταυρωμένα χέρια και έτσι με μεγάλη χαρά και τιμή παρουσιάζει τα βραβεία σε πρόσωπα και γεγονότα του 2009!!!! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "εκτός τροχιάς"</em></span>: αναφέρεται στο τότε που η λογική δεν χωρούσε στις πράξεις μου. </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">-</span><span style="color:#ff0000;">Στον χειμώνα του 2009 μέχρι και τον Μάιο!!! Γιατί από εκεί και μετά δεν μπορούσα άλλο να εθελοτυφλώ!!! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "εξορμήσεις στη θάλασσα"</em></span>: το βραβείο έχει ως γενικό θέμα την θάλασσα (λογικό???) </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">-Στα πρωινά της Ακτής του Ήλιου και στις βραδιές που κατεβαίναμε Καβούρι με μπύρες, καρέκλες και τραπέζια! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "muchos maracas"</em></span>: η θεματολογία του είναι η δειλία των ανθρώπων στο να πουν αυτά που θέλουν. </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">-Στον Αντώνη αλλά και σε ένα άλλο άτομο που ξέρουμε πολύ καλά πόσο δειλός στάθηκε το καλοκαίρι. Η φράση που τους αντιπροσωπεύει "εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους". </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "απλά, απαίσια και ξεφτιλισμένα"</em></span>: το βραβείο αυτό είναι για τους ανθρώπους που δεν φέρθηκαν ντόμπρα στη ζωή τους όποτε έπρεπε. </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">-Στον "μικρό" Τάκη, που όσο κι αν έλεγε πως θα μιλήσει ποτέ δεν το έκανε ούτε σε αυτούς που έπρεπε (και με άφησε εμένα να βγάλω το φίδι από την τρύπα) αλλά ούτε και σε μένα (με τις φτηνές του ανούσιες δικαιολογίες του!!!!). </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο φιλίας συμφερόντων</em></span>: αναφέρομαι φυσικά στους "φίλους" που κατάφεραν να αποκομίσουν κάτι μέσα από την φιλία μας! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">-Στην Ελένη, που με έναν μαγικό τρόπο πιστεύει πως ακόμη δεν έχω καταλάβει τίποτα! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "πλάκα με κάνεις?"</em></span>: αναφέρεται στο άτομο που κατάφερε να μας τρελάνει με την αδικαιολόγητη συμπεριφορά του. </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">-Στον "φίλο" μας τον Αλέξη. Που έχει κάνει πολλάααα... </span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "χαβαλές μέχρι δακρύων"</em></span>: ναι και δεν με πολύ ενδιαφέρουν οι άλλοι γιατί πέρασα καλά! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">-Στην μονοήμερη στο "νησί" με φίλους (5 άτομα σε ένα αυτοκίνητο) και στην Ημέρα Θετικής Ενέργειας!!!<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "αστερίας":</em></span> το βραβείο που δίνει ένα φάσκελο σε όποιον το έχει.<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">-Στις στιγμές που έκλαιγα με κάποιο ανούσιο λόγο!! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Βραβείο "απίστευτου!!!":</em></span> αναφέρεται σε ένα γεγονός που δεν το περίμενα. </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">-Σε όλα τα άτομα που γνώρισα μέσα στο μονοπάτι μου και που με στήριξαν με τον δικό τους τρόπο, εδώ στο ταπεινό μου ιστολόγιο και τους ευχαριστώ μέσα από την ψυχή μου που μου δόθηκε η ευκαιρία να τους συναντήσω, έστω και από ένα ψυχρό υπολογιστή!!! Νιώθω πολύ πολύ πολύ τυχερή που βρήκα άτομα που νιώθουν αυτό που θέλω να πω χωρίς να σκεφτώ πως θα με πουν ανώριμη ή θα με κατακρίνουν. Αλήθεια δεν φοβάμαι να σας αποκαλυφθώ... κι ας μην με ξέρετε προσωπικά! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Και φυσικά το τελευταίο και καλύτερο βραβείο... </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><em>Το βραβείο "και τα μυαλά στα κάγκελα"</em></span>: σε αυτούς που πραγματικά χαίρομαι που βρίσκονται στην ζωή μου και με κάνουν να χαμογελώ, που μου στάθηκαν, που είναι πολύ ψηλά για μένα!!! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">-Στον Πάνο και τον Δημήτρη, στην Μαρία και την Εβίτα (γνωστή και ως </span><a href="http://www.blogger.com/profile/02327948563885807330"><span style="color:#ff0000;">Ονειροπαγίδα</span></a><span style="color:#ff0000;">)! Αυτά τα άτομα πραγματικά αξίζουν πολλά!!! Και το καλό είναι πως άλλους τους βρήκα μετά από πολύ καιρό και άλλους τους βρήκα τώρα!!! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Τον <strong><em><span style="color:#ff6600;">Πάνο</span></em></strong>, που κάθε φορά δεν μπορούμε να κρατηθούμε από τα γέλια και με κάνει να ξεχνάω τα πάντα!!! Αυτός που δεν θα κρυφτεί και θα σου πει κατάμουτρα το λάθος σου... </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Τον <span style="color:#ff6600;"><em><strong>Δημήτρη</strong></em></span>, που ήξερε την αγάπη μου για μια συναυλία με πήρε τηλέφωνο στο καλύτερο τραγούδι για να με κάνει να αισθανθώ καλύτερα. Κι ας λείπει τον περισσότερο χρόνο για τις σπουδές του... </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Την <span style="color:#ff6600;"><em><strong>Μαρία</strong></em></span>, που με την τρέλα της και τον αυθορμητισμό της ξέρω πως θα είναι πάντα εδώ κοντά μου όταν θα την χρειαστώ. Πραγματικά τρέμω την στιγμή που θα φύγει και θα πάει Σέριφο!!! Δεν μπορείς να φανταστείς πόσο θα μου λείψεις...</span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Την <span style="color:#ff6600;"><em><strong>Εβίτα</strong></em></span>, που με βοήθησε όσο κανένας άλλος όταν πραγματικά λύγισα και πόνεσα, που περάσαμε υπέροχα πρωινά του καλοκαιριού μαζί στην Ακτή του Ήλιου με γέλια και τραγούδια! Ακόμη και τώρα έχει ένα παράξενο τρόπο να ξεπερνάμε κάθε λογική και να περνάμε τέλεια ακόμη και με ελάχιστα πραγματάκια!!! </span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Είναι πολύ λίγα τα λόγια που μπορώ να πω για αυτά τα άτομα που έγιναν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μου!!!! Θα ακουστώ μελό αλλά θέλω να το έχετε πάντα στο μυαλό σας: όσα καλά κι αν πέρασα αυτή τη χρονιά... τις καλύτερες στιγμές τις πέρασα μαζί σας και χαίρομαι που η μοίρα μας ένωσε αν και είχαμε χαθεί τόσο καιρό μεταξύ μας!!! Tο τραγούδι αυτό είναι αφιερωμένο σε εσάς μέσα από τα βάθη της ψυχής μου!!!<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;">Μακάρι και το 2010 να συνεχίσουμε ακάθεκτοι!!!!</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com22tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-67132713415117894542009-12-24T13:39:00.003+02:002009-12-24T14:00:35.796+02:00Μικρή Ευχούλα!!!<div align="center"><span style="color:#ff0000;">Μωρά μου γλυκά <strong><span style="font-size:130%;">MERRY X-MAS</span></strong> να έχετε και να περάσετε όσο πιο τέλεια μπορείτε και αυτές τις μέρες!!!! Και χαρίστε ένα χαμόγελο στους γύρω σας!!! Όχι μόνο σήμερα, ούτε αύριο, αλλά ΚΑΘΕ ΜΕΡΑ!!!! Θυμηθείτε όλους αυτούς που έχετε ξεχάσει!!!! Όχι μόνο θα χαρούν αλλά και θα τους κάνετε να απορήσουν!!!! </span></div><br /><br /><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span></div><img style="TEXT-ALIGN: center; MARGIN: 0px auto 10px; WIDTH: 200px; DISPLAY: block; HEIGHT: 148px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5418768976744724834" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEi_PblPo9p6G3QB3gotLseBPFFvEHsLNVFc8Bv-rRvxCBiJNcRIDl_lbYNDgOszukPKf7qMcehLYngG7KbrdquBnSvTc8UeYyCftNWg4GRV3SXIT3wi0ZiS76-SUg26US2M-mWA03cdAakv/s200/Happy-Xmas-Betty-Boop.gif" /><br /><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span></div><br /><div align="center"><span style="color:#ff0000;">Θα επιστρέψω για τα βραβεία της χρονιάς!!!!</span></div><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span> </div><div align="center"><span style="color:#ff0000;"></span> </div><div align="center"> </div><div align="left"><span style="color:#ff6600;">Υ.Γ.:Dear Santa, ήμουν "καλό" κορίτσι φέτος... θα μου φέρεις το δώρο μου?????</span></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com7tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-41363574079825578302009-12-17T02:08:00.005+02:002009-12-17T02:47:42.923+02:00Ρόλοι Αντίθετοι<em><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Εσύ...</span></em><br /><div></div><br /><div><span style="color:#ff0000;">αποστασιοποιημένος από τις αισθήσεις που κυριεύουν την ψυχή σου. </span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><div><span style="color:#ff0000;">κρυμμένος μέσα στις δικαιολογίες που έφτιαξαν οι σύμβουλοί σου.</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><div><span style="color:#ff0000;">σκεπασμένος καλά με το πέπλο του Εγώ σου.</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><br /><div></div><br /><div></div><br /><div align="right"><em><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"><a href="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihsvEBtHnKB7U38hyn0obYGqMwB1e9XGNWnYeXAWbAJMAKy3YI0nOGqcHdn449NpI421hU71ypmAtaNU7hEhKo6uIzI7I_C6rNMhGZpIBvJ8kNU0UIMZG2bSjwVZPoKoIl5tax6joL9Ksi/s1600-h/3331963048_e661bd9001.jpg"><img style="MARGIN: 0px 10px 10px 0px; WIDTH: 266px; FLOAT: left; HEIGHT: 196px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5415997979409889570" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEihsvEBtHnKB7U38hyn0obYGqMwB1e9XGNWnYeXAWbAJMAKy3YI0nOGqcHdn449NpI421hU71ypmAtaNU7hEhKo6uIzI7I_C6rNMhGZpIBvJ8kNU0UIMZG2bSjwVZPoKoIl5tax6joL9Ksi/s200/3331963048_e661bd9001.jpg" /></a>Οι άλλοι...</span></em></div><br /><div align="right"></div><br /><div align="right"><span style="color:#ff0000;">κοντά όταν οι ίδιοι το θελήσουν.</span></div><br /><div align="right"><span style="color:#ff0000;">στηρίζοντας όσο εκείνη πιστεύουν πως πρέπει.</span></div><br /><div align="right"><span style="color:#ff0000;">παίζοντας και γελώντας σε κάθε μου βήμα.</span></div><br /><div align="right"><span style="color:#ff0000;">αδιαφορώντας για το τέλος της φάρσας μας.</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><br /><div></div><br /><div><em><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Κι εγώ...</span></em></div><br /><div><span style="color:#ff0000;">ξεχασμένη στα θέλω της καρδιάς μου.</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;">ισορροπώντας σε ένα τεντωμένο σκοινί.</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;">νιώθοντας τον κίνδυνο να με ξυπνά.</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><div><span style="color:#ff0000;">γίνομαι ένα κομμάτι στο μονοπάτι που κρύφτηκαν τα όνειρα και οι πόθοι αυτών που πόνεσαν για την στιγμή.</span></div><br /><div></div><br /><div><span style="color:#ff6600;"><strong><em>ΜΟΝΗ</em></strong></span><span style="color:#ff0000;">... με τον χειρότερο μου φόβο, την παραίτηση!</span></div><br /><div></div><div><span style="color:#ff6600;"><em><strong>ΜΟΝΗ</strong></em></span><span style="color:#ff0000;">... με τον δυσκολότερο κριτή: ο εαυτός μου που θέλει να ζήσει με τα ιδανικά του!</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><div><em><strong><span style="color:#ff6600;">ΜΟΝΗ</span></strong></em><span style="color:#ff0000;">... με την πικρότερη αλήθεια: Τα λόγια αυτών που έπαιξαν κορώνα γράμματα την ψυχή μου!</span></div><br /><div><span style="color:#ff0000;"></span></div><br /><div></div><br /><div></div><div align="center"><span style="color:#cc0000;"><em>Αν άλλαζαν οι ρόλοι θα άντεχες???</em></span></div><br /><div align="center"><span style="color:#cc0000;"><em>Θα αντέξεις στο παιχνίδι που οι κανόνες είναι φτιαγμένοι από αγκάθια που θα δηλητηρίαζαν το μυαλό σου????</em></span></div><br /><div align="center"></div><br /><div align="center"><em><strong><span style="color:#cc0000;">Ίσως λοιπόν εδώ να διαφέρω από σένα!!!</span></strong></em></div>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com26tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-54909825721277176762009-11-27T11:28:00.004+02:002009-11-29T14:23:09.503+02:00Μιλούν αυτοί που....<span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για την</span> <strong><span style="color:#ffcc33;">αλήθεια</span> </strong></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί....</span> που ζουν στην ψευδαίσθηση.<br /></span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για το</span> <strong><span style="color:#ffcc33;">πάθος</span></strong> </span><span style="color:#ff0000;">αυτοί...</span> που δεν έχουν γνωρίσει ποτέ την φωτιά.</span><br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για την</span> <strong><span style="color:#ffcc33;">βροχή</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που δεν θέλησαν ποτέ να την νιώσουν.<br /><br /><br />Μιλάνε για το </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">πείσμα</span></strong></span></span> αυτοί<span style="color:#ff0000;">... που η πρώτη τους επιλογή είναι η παραίτηση.<br /><br /><br />Μιλάνε για την</span><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"> <strong><span style="color:#ffcc33;">φιλία</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που την ταυτίζουν με το εγώ τους.<br /><br /><br />Μιλάνε για την </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">τρέλα</span></strong></span></span> <span style="color:#ff0000;">αυτοί... που δεν έζησαν ποτέ στην δίνη της.<br /><br /><br />Μιλάνε για τις</span><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"> <strong><span style="color:#ffcc33;">στιγμές</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που τις διαγράφουν στο δευτερόλεπτο<br /><br /><br />Μιλάνε για τις </span><strong><span style="color:#ffcc33;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ffcc33;">αναμνήσεις</span></strong></span></span> <span style="color:#ff0000;">αυτοί... που γεύονται συνέχεια τον καρπό της λήθης.<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για </span><strong><span style="color:#ffcc33;">αισθήματα</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που φοβούνται να αφεθούν.<br /><br /><br />Μιλάνε για </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">πόνο</span></strong></span></span> <span style="color:#ff0000;">αυτοί... που αποφεύγουν κάθε τους πληγή.<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για</span> <strong><span style="color:#ffcc33;">θέλω</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που τσαλακώνουν τα δικά μου.<br /><br /><br />Μιλάνε για </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">όνειρα</span></strong></span></span> <span style="color:#ff0000;">αυτοί... που καίνε ό,τι βρεθεί στα χέρια τους.<br /><br /><br /><br />Μιλάνε για</span><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"> <strong><span style="color:#ffcc33;">φαντασία</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που αποφάσισαν να παραμείνουν στη λογική.<br /><br /><br />Μιλάνε για </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">καρδιά</span></strong></span></span> αυτοί... <span style="color:#ff0000;">που το μυαλό δεν αφήνει περιθώρια παραστρατίματος.<br /><br /><br /><br />Μιλάνε για</span><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"> <strong><span style="color:#ffcc33;">όρια</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί.. που τα δικά τους δεν τα έχουν ξεπεράσει.<br /><br /><br />Μιλάνε για </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">μπέσα</span></strong></span></span> αυτοί... που ντρέπονται να κοιτούν στα μάτια.<br /><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για</span> <strong><span style="color:#ffcc33;">ήθος</span></strong> </span><span style="color:#ff0000;">αυτοί...</span> που έχουν ξεχάσει την έννοιά του.<br /><br /></span><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για τους</span> <strong><span style="color:#ffcc33;">ανθρώπους</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που δεν θέλουν να ζήσουν μαζί τους.<br /><br /><br />Μιλάνε για </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">αξιοπρέπεια</span></strong></span></span> <span style="color:#ff0000;">αυτοί... που κρύβονται πίσω από τα λάθη μου.<br /><br /><br />Μιλάνε για</span><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"> <strong><span style="color:#ffcc33;">συμπαράσταση</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που πατάνε στην πληγή μου.<br /><br /><br />Μιλάνε για</span><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"> <strong><span style="color:#ffcc33;">ανιδιοτέλεια</span></strong> </span></span><span style="color:#ff0000;">αυτοί... που έχουν ήδη σκεφτεί τι θα αποκομίσουν από μένα.<br /><br /><br />Μιλάνε για </span><strong><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ffcc33;">σεβασμό</span></strong></span></span> αυτοί... που δεν αποδέχονται τις αποφάσεις μου.<br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><span style="color:#ff0000;">Μα κυρίως.....</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Μιλάνε για</span> <strong><span style="color:#ffcc33;">μένα</span></strong> </span><span style="color:#ff0000;">αυτοί...</span> που δεν με ξέρουν και δεν πρόκειται ποτέ να με καταλάβουν.</span><br /><span style="color:#ff0000;"></span><br /><em><span style="color:#ffffff;">(υ.γ. όταν παίρνεις μια απόφαση, πρέπει να την στηρίξεις χωρίς να ντρέπεσαι, χωρίς να κρύβεσαι. Ξέρουμε όλοι μας το λάθος σου. Θες να μας πείσεις πως δεν είσαι σαν τους άλλους???? Πρέπει λοιπόν κάποτε να ωριμάσεις και να μας το αποδείξεις... ΔΥΣΚΟΛΟ Ε??? Εδώ διαφέρουμε μανάρι μου. Εγώ ό,τι λέω το αποδεικνύω. Εσύ απλά κρύβεσαι μέσα στο σκυλόσπιτο.)</span></em>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com25tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-23795074317513620722009-11-24T02:27:00.004+02:002009-11-24T02:38:21.888+02:00Για έναν ξεχωριστό άνθρωπο...<span style="color:#ff6600;">Ένα μικρό παιδί. <span style="color:#ff0000;">Πραγματικά παιδί</span>. Δεν έχει μεγαλώσει και δεν θα μεγαλώσει ποτέ. Αυτός είναι και ποτέ δεν θα αλλάξει. Εκτός από την δουλεία του που πραγματικά δεν θα ήθελα να ήμουν υπάλληλός του (μιλάμε για πολύ φωνή όχι αστεία!!!). Ο <span style="color:#ff0000;">Χαβανεζούλης</span>, ο <span style="color:#ff0000;">Hobain</span> της εφηβείας, ο κακομαθημένος "<span style="color:#ff0000;">επιχειρηματίας</span>", ο πιο <span style="color:#ff0000;">αγχωμένος</span> άνθρωπος που γνωρίζω (ακόμη και για το παραμικρό), ο αρρωστημένος <span style="color:#ff0000;">γαύρος</span>, ο καλός ο κακός και ο όμορφος της υπόθεση σε ένα πρόσωπο... Χρυσή καρδία. <span style="color:#ff0000;">ΚΑΙ ΣΑΤΑΝΙΚΟ ΧΑΜΟΓΕΛΟ!!!</span> Είναι ένα ξεχωριστό άτομο... για όλους γύρω του... όσο κι αν γκρινιάζουμε. όσο κι αν γκρινιάζει... κι ας έχει τις παραξενιές του... κι ας μας κάνει ό,τι θέλει...<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός μου έμαθε να ακούω σωστή μουσική... </span><span style="color:#ff0000;">όλες αυτές τις φορές που με φώναζες για να σε ακούσω να παίζεις τα αγαπημένα σου κομμάτια στην κιθάρα, όλες αυτές τις φορές που άκουγα τα τραγούδια στο δωμάτιό μας.<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός μου έμαθε να κάνω τους άλλους να χαμογελούν στις στενοχώριες τους... </span><span style="color:#ff0000;">άπειρες φορές κάνω stand up comedy για να ξεχάσεις την κούραση. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός μου έμαθε πως είναι να πεισμώνεις για να πετύχεις το όνειρό σου... </span><span style="color:#ff0000;">δεν σου το έχω πει ποτέ, δεν θα με πίστευες. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός μου έμαθε την έννοια της φιλίας... </span><span style="color:#ff0000;">πόσες φορές μιλήσαμε για αυτό το θέμα και διαφωνούσαμε κάθε φορά. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός που μου έμαθε να βλέπω σωστά έναν ποδοσφαιρικό αγώνα (το έχουμε κι αυτό!!!) και να μην ενοχλώ τους γύρω μου...<span style="color:#ff0000;"> σαν τα μούτρα σου δεν με έχεις κάνει ακόμη</span>.</span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός μου έμαθε να κρατάω τις στιγμές της ζωή μου σαν φυλαχτό... </span><span style="color:#ff0000;">άσχετα που δεν το εφαρμόζεις ούτε εσύ. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός μου έμαθε πως είναι να υποστηρίζεις μια ιδέα και να ζεις με όποιο αποτέλεσμα.. </span><span style="color:#ff0000;">βλέπεις, μπορεί να μην τον θεωρώ ιδέα αλλά τόσες φορές το έχεις πει. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός μου έμαθε να συμβιβάζομαι με ό,τι δεν με ευχαριστεί... </span><span style="color:#ff0000;">κι ξέρεις πολύ καλά πως δεν τα έχω καταφέρει ακόμη. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτός καταλαβαίνει στο δευτερόλεπτο τι έχω... </span><span style="color:#ff0000;">κι ας σου έλεγα πως είμαι κουρασμένη. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αλλά πάνω από όλα <span style="color:#ff0000;">με έκανε αυτό που είμαι</span>!!! Μέσα από την μουσική του, την τρέλα του, την θέλησή του να με κάνει να χαμογελάω ακόμη κι όταν έκλαιγα. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Βράδια πολλά, που είμαι νυσταγμένη, ξέρεις πως θα ξαπλώσω στο κρεββάτι και θα ακούσω με κάθε λεπτομέρεια το πρόβλημά σου (και πολλές φορές την <span style="color:#ff0000;">παραλογία</span> σου) και με ένα απίστευτο τρόπο πάλι θα βρεθούμε να <span style="color:#ff0000;">γελάμε</span> μέχρι τις 4 τα ξημερώματα με τις βλακείες μας. Θα γελάς με τον τρόπο που γελάω... Θα γελάω που έχεις γίνει <span style="color:#ff0000;">κόκκινος σαν το παντζάρι</span> από τα γέλια... Θα ηρεμήσουμε και να συνεχίσουμε την κουβέντα μας... </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Ειδικά φέτος τον εξώθησα στα άκρα πολλές φορές και ξέρω πως τον στεναχώρισα πολλές φορές. Και ο λόγος ήταν πολύ <span style="color:#ff0000;">ανάξιος</span> μπροστά του. Αλλά κατάφερε κάθε φορά να με συγχωρέσει. Όχι εύκολα και φυσικά όχι γρήγορα. Άσχετα που...<span style="color:#ff0000;">αυτές οι μέρες ήταν οι χειρότερες τις ζωής μου</span>. Όταν δεν μου μιλάει προτιμώ να πεθάνω παρά να ζω σε μια τέτοια κατάσταση. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Πάντα θα με προστατεύεις και πάντα θα είσαι δίπλα μου!!! Το ξέρω και ελπίζω να μην το ξεχάσεις ποτέ. Άλλωστε κι εγώ εδώ είμαι... "<span style="color:#ff0000;">η ψυχολόγος σου</span>" που σου λέω κάθε φορά και γελάς μαζί μου. Η <span style="color:#ff0000;">μικρή</span> που λες στους φίλους σου. Η <span style="color:#ff0000;">ανώριμη</span> που μου φωνάζεις όταν κάνω τις συνηθισμένες μου μαλακίες... </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αλλά πάνω από όλα <span style="color:#ff0000;">η αδερφή σου</span>. Αυτή που σου έφεραν όταν ήσουν 5 χρόνων και σου είπαν πως θα είσαι υπεύθυνος και πως θα την προσέχεις. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"><span style="color:#ff0000;">Σ' ευχαριστώ</span> λοιπόν που με πρόσεξες, που με αγάπησες, που μου έμαθες τόσα πολλά, που με προστατεύεις κι ας θέλω να φάω τα μούτρα μου... </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Μα πάνω από όλα <span style="color:#ff0000;">Σ'ΕΥΧΑΡΙΣΤΩ</span> που είσαι κοντά μου. <span style="color:#ff0000;">Η ζωή μου είναι πολύ λίγη για να την δώσω για σένα!!!</span> Το ξέρεις??? Σου το είχα πει παλιά αλλά μπορεί να το πήρες για αστείο. Υπερβολικό! Μα είναι η αλήθεια.<span style="color:#ff0000;"> Θα έκανα κάθε θυσία για να μην σε χάσω από τη ζωή μου.</span> Ακόμη και να αφήσω αυτό που θέλω. </span><br /><br /><span style="color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Χοβάν μου, <span style="color:#ff0000;">brotherούλη μου</span>, μακάρι όλοι οι μεγάλοι αδερφοί να σου έμοιαζαν έστω και λίγο. Μακάρι να όλοι να είχαν έναν αδερφό σαν εσένα και να καταλάβαιναν έστω και λίγο την έννοια της <span style="color:#ff0000;">ενότητας</span>. Να είσαι πάντα χαρούμενος στη ζωή και μετά από πολλά πολλά χρόνια να μου αφιερώνεις χρόνο για να σε κάνω να γελάς με όποια βλακεία μου κατεβαίνει...<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff0000;"><strong><em>ΧΡΟΝΙΑ ΣΟΥ ΠΟΛΛΑ ΚΑΛΕ ΜΟΥ!!!</em></strong><br /></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Αυτό το τραγούδι είναι αφιερωμένο σε εκείνον!!! Δεν ξέρω πως αλλά κάθε φορά βουρκώνει όταν το ακούει... μάλλον θυμάται τότε που ήταν <span style="color:#ff0000;">ένα παιδί λυκείου</span>... <span style="color:#ff0000;">με μακρυά μαλλιά</span>... <span style="color:#ff0000;">τρίβερο δαχτυλίδι</span>... <span style="color:#ff0000;">την κιθάρα του</span>... που προσπαθούσε πάντα να παίζει τόσο τέλεια αυτό το τραγούδι... που όταν το άκουγε, χοροπήδαγε τόση ώρα χωρίς να κουράζεται... που ζήλευα και τον μιμόμουν.... που ήταν ένας τρελός έφηβος και <span style="color:#ff0000;">δεν γνώριζε την λέξη άγχος</span>... που το μόνο που ξέρει να κάνει καλά είναι ο <span style="color:#ff0000;">ΧΑΒΑΛΕΣ</span>!!!<br /></span><br /><br /><span style="color:#ff6600;">Δεν μεγάλωσες!!! Δεν πέρασαν τα χρόνια!!! Μην τα αφήνεις να περνάνε... Μην ξεχάσεις αυτή τη τρέλα που είχες τότε...!!!!</span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com9tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-20402854167685210512009-11-18T11:36:00.010+02:002009-11-19T00:04:02.136+02:00Κυνήγι Θησαυρού<span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Μεθυσμένος</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><br /><span style="color:#cc0000;">από το ποτό που σου έχει παραδώσει η αφέντρα της θάλασσας. Έχει κλείσει μέσα δυνατό και εθιστικό συστατικό... ήξερε πως το το ταξίδι σου αυτό θα είναι διαφορετικό από τα υπόλοιπα...</span><br /><br /><br /><img style="MARGIN: 0px 0px 10px 10px; WIDTH: 154px; FLOAT: right; HEIGHT: 200px; CURSOR: hand" id="BLOGGER_PHOTO_ID_5405522497590946322" border="0" alt="" src="https://blogger.googleusercontent.com/img/b/R29vZ2xl/AVvXsEiZA3O5i2RudQB5dYZyXV5aidqYW3H03LCqKFxUplPsKdAa7vUw4EWoEBgKweYdLuSqwOxW5TYCdDJmoTLev99yS8OgVjpPaeljiSyefDGKaU9RMr8R9LQEzzXbzd90a9j5QPIOeOV6JeRy/s200/287762429_c214863e15.jpg" /><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Ο χάρτης</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><br /><br /><span style="color:#cc0000;">τα μονοπάτια είναι χαραγμένα πάνω στο κορμί μου για να τα δουν μόνο όσοι τολμούν και δεν φοβούνται πως στο τέλος θα χαθούν μαζί μου. Σαν πειρατής διψάς να κατακτήσεις τον θησαυρό μου...</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Βιάζεσαι</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><br /><span style="color:#cc0000;">τα βήματα σου πρέπει να είναι σταθερά. Κάθε αναστεναγμός και το επόμενό σου βήμα. Ο χάρτης σου ανήκει και με εκμεταλλεύεσαι με όποιον τρόπο ξέρεις... Είναι ξεκάθαρος μα εσύ ζαλισμένος από την ψυχή μου ψάχνεις ακόμα...</span><br /><br /><p> </p><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Ψάχνεις</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><br /><span style="color:#cc0000;">παντού. Δεν θες να αφήσεις κανένα σημείο μου ανεξερεύνητο. Θες να αφήσεις ένα ίχνος... παντού, έχοντας την ψευδαίσθηση πως θα γυρίσεις πίσω. Θέλοντας να σημαδεύψεις την κατακτημένη σου γη. Κι εγώ, παραδομένη στο φιλί σου, εισιτήριο της αναζήτησής σου.</span><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"></span><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Πλησιάζεις</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><br /><span style="color:#cc0000;">εκεί που η σπίθα γεννιέται και μετατρέπεται σε πυρκαγιά Δεν σε νοιάζει αν θα μας κάψεις. Την λατρεύω την φωτιά αυτή. Ξέρω πως εκεί κρύβονται όλα τα μυστικά σου.</span><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;"></span><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Εγώ</span><span style="color:#cc0000;">, </span><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><span style="color:#cc0000;">υποταγμένη, σε κάθε σου διαταγή. Παραδομένη στην αναζήτησή σου. Λες και με κρατάς με τα δεσμά σου για να μην ξεφύγω. Γελιέσαι, τα δεσμά αυτά τα έφτιαξα εγώ... για τώρα. Η σκιά της ψυχής μου ξεσπά σε βροντές. Ξεπερνώ τα όρια μου κι εσύ απολαμβάνεις την παραλογία μας.</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Λαχανιάζεις</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><br /><span style="color:#cc0000;">μα οι πειρατές δεν εγκαταλείπουν. Θες να συνεχίσεις, με μεγαλύτερη ένταση, με μεγαλύτερο πάθος. Δεν έχεις φτάσει ακόμη στο στόχο σου και πεισμώνεις. Κινήσε, αρπάζεις με τα χέρια σου κάθε μυστικό μου. Κατακτάς κάθε εκατοστό μου. Στα μάτια σου η υπόσχεση της πολιορκίας μου, της πυρκαγιάς σου.</span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Το βρήκες το Χ</span><span style="color:#cc0000;">, </span><br /><br /><br /><span style="color:#cc0000;">ελπίζεις πως εκεί θα κρύβεται. Βυθίζεσαι όλο και περισσότερο Η ελπίδα σε έχει ιντριγκάρει περισσότερο και προσπαθείς με όλη σου την δύναμη να το κατακτήσεις.</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Ανάσα</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><br /><span style="color:#cc0000;">κάθε ανάσα καυτή, σκεπάζει τον χάρτη σου. Σου θολώνει το μυαλό και σε αποπροσανατολίζω.</span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Η φωνή μου</span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><br /><span style="color:#cc0000;">μόνο αυτή ακούς. Μετράς κάθε μου αναστεναγμό και τον φιλάς σαν μαύρο μαργαριτάρι. </span><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;"><span style="color:#ff6600;">Η</span> <span style="color:#ff6600;">λογική</span></span><span style="color:#cc0000;">,</span><br /><br /><br /><span style="color:#cc0000;">έχει χαθεί στην δίνη μας. </span><br /><br /><br /><span style="color:#cc0000;"><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Ξεσπάς</span>,</span><br /><br /><span style="color:#cc0000;"></span><br /><br /><span style="color:#cc0000;">σαν την τρικυμία στην ψύχη σου.</span><br /><br /><br /><br /><span style="font-size:130%;color:#ff6600;">Και παραδίνομαι!</span><br /><br /><br /><br /><br /><span style="color:#ffcc00;"><em>Τελικά τον βρήκες τον θησαυρό σου?</em></span>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com10tag:blogger.com,1999:blog-4614749575076348328.post-45343141899254481962009-11-15T21:19:00.005+02:002009-11-15T23:48:59.133+02:00Ανάσες!<span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Σε ένα άγγιγμα του ονείρου μου έρχεσαι.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Με τα θέλω σου δραπετεύω από τα δεσμά μου.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Στα μάτια σου λάμπουν όλες οι αμαρτίες της ψυχής μου.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Το χαμόγελό σου υπόσχεται την τρέλα που θα μας οδηγήσει στο γκρεμό σου.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Στα χέρια σου αφήνω κάθε μου αναστεγμό για να ζεστάνεις την τρικυμία σου.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Πάνω στο λαιμό σου ένα δάκρυ μου που καίει για να λυτρώσει την πληγή μου.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Κάθε χτύπος της καρδίας μου και ένα ναι σε όλα σου τα όχι.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Στο άγγιγμα σου όλες μου οι αισθήσεις σου παραδίνονται</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Σε νιώθω παντού σαν τη φωτιά που προσπαθεί να κατακτήσει κάθε πιθανή γη.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Τα μονοπάτια μου ανοιχτά σε κάθε σου αναζήτηση.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Αναζητώ τα ίχνη μου στο κορμί σου.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Ψάχνω... ψάχνεις.. νιώθω τον ρυθμό σου να ξυπνάει κάθε μου κύτταρο.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Δεν αφήνω λεπτό το μυαλό μου να σου ξεφύγει.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Σε πολιορκώ με κάθε τρόπο και με σημαδεύεις για να γνωρίζεις εσύ, μόνο εσύ το είναι μου...</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;"></span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Νιώθω τον άνεμο σου δυνατό να ανακαλύπτει κάθε μυστικό μου.</span><br /><span style="font-family:lucida grande;color:#cc0000;">Και παρασύρομαι... όπου θες εσύ... στη καταιγίδα που με αναζωογονεί</span><br /><br /><br /><br /><em><strong><span style="color:#ff6600;">Μόνο για απόψε όμως... αύριο δεν θέλω να έρθεις πια... δεν θα είμαι εδώ.</span></strong></em>Μυστικό Μονοπάτιhttp://www.blogger.com/profile/05737542408929232820noreply@blogger.com10