Λεξεις με τα χερια....

Εδώ και 2 βδομάδες άρχισα νέα μαθήματα... Νιώθω τόσο ενθουσιασμένη και δεν θέλω με τίποτα να χάσω αυτά τα μαθήματα... Όλα αυτά άρχισαν τυχαία 2 χρόνια πριν που μου έδωσαν ένα φυλλάδιο. "Σχολή Νοηματικής Γλώσσας",μου κίνησε την περιέργεια... δεν πέταξα ποτέ αυτό το φυλλάδιο... με ενθουσίασε... αλλά το έθαψα στην βιβλιοθήκη... "Δύσκολο πολύ να ασχοληθώ, θέλει κουράγιο". Τα έφερε έτσι η μοίρα (που δεν πιστεύω)και τελικά γράφτηκα σε αυτή τη σχολή...


Νιώθω τυχερή που έχω το δικό μου "όνομα" στην νοηματική... μια λέξη που με χαρακτηρίζει Σαν μικρό παιδί... κάθε λέξη είναι καινούργια για μένα... κάθε κίνηση των χεριών...

Είναι η αίσθηση του καινούριου που με κάνει να περιμένω με ανυπομονησία το μάθημα... είναι που μαθαίνω μια νέα γλώσσα... είναι που είναι μια γλώσσα που δεν την κατέχουν όσοι δεν θέλουν να κουραστούν.. αλλά κυρίως είναι που αυτή τη φορά δεν χρησιμοποιώ λόγια για να πω αυτά που θέλω....



Γιατί, ξέρεις, ακούω πολλά λόγια και είμαι σίγουρη ότι θα ακούσω ακόμη περισσότερα... αυτή τη φορά η ησυχία με κάνει να νιώθω ηρεμία... δεν χρειάζομαι φωνή για να δείξω αυτά που θέλω να πω... απλά μερικές κινήσεις με το χέρι... η έκφραση του προσώπου μου.. ναι νιώθω τα μάτια να μιλούν χωρίς γράμματα και λέξεις... απλά με νοήματα... και αυτά τα "λόγια" μετράνε περισσότερο για μένα.. γιατί τα μάτια δεν μπορούν να πουν ψέμματα... θα καταλαβαίνουν κάθε μου ψέμα... καταλαβαίνω κάθε ψέμα...

Εντάξει, 3 μαθήματα έχω κάνει και σίγουρα δεν μπορώ να "μιλήσω" στην νοηματική όπως οι άλλοι... αλλά νιώθω πως κατακτώ κάτι που άλλοι δεν θα δοκίμαζαν ποτέ... Μου αρέσει να διαφέρω, ακόμη κι έτσι, θα μπορώ να πω πως έμαθα κάτι που με κάνει να διαφέρω...

Είμαι ευτυχισμένη που συνεργάζομαι με τα άτομα αυτά.. μπορεί να μην ακούσουν ποτέ αυτά που θέλω να πω... αλλά έχουν την δύναμη και είναι εκεί για να μας κάνουν κομμάτι της ζωής τους... με χαμόγελο ακόμη και τις βροχερές μέρες... με την καρδία ανοιχτή για να μας δώσουν όσα για αυτούς είναι δεδομένα...

Η συνέχεια θα δείξει....

Βροχής λύτρωση

Βρέχει απόψε στο μονοπάτι μου... οι στάλες πέφτουν με ορμή πάνω στις πέτρες μου... σαν να θέλουν να ξεσπάσουν όλο τον πόνο που έκρυβαν τόσο καιρό...

Μα απόψε είναι μαγική η βροχή... οι σταγόνες είναι ποτισμένες από όνειρα τον πλασμάτων του ουρανού.. ήθελαν να το χαρίσουν απλόχερα στα μονοπάτια για να μπορέσουν να επουλώσουν της πληγές τους από την ξερή γη...

Υπάρχει τόση ησυχία... Έχουν σωπάσει όλοι... τα πάντα αποκτούν την δική τους μουσική καθώς το νερό ρέει πάνω τους... οι ήχοι τους ανακατεύονται τόσο όμορφα, κανένας μουσικός δεν είχε ξανακούσει αυτή τη σύνθεση...

Τα χρώματα δεν είναι γκρίζα... η σταγόνες έχουν την δική τους λάμψη... μια λάμψη που κρύβει μέσα της τους πόθους των χρωμάτων... τα χρώματα σκορπίζονται στο φύσημα του ανέμου και πέφτουν πάνω στα φύλα, στα δέντρα, στο χώμα, στα λουλούδια και όλα αποκτούν το χρώμα τους... όχι αυτό που πρέπει να έχουν... αλλά αυτό που έχει ονειρευτεί το καθένα το βράδυ όταν κοίταζαν τα αστέρια τους και τα μετρούσαν ένα- ένα....

Η βροχή αυτή τη φορά ξύπνησε όλα τα πνεύματα... νεράιδες και ξωτικά μαζεύτηκαν για να γευτούν την μαγική βροχή... τους έλουζε και τους γέμιζε με την λάμψη που είχαν τόσο πολύ ανάγκη... Να, πίσω από εκείνο τον θάμνο έχουν μαζευτεί και ανταλλάσσουν μυστικά... μικρά μυστικά.. μεγάλες αλήθειες... πόνους και χαρές...

Το μονοπάτι είναι τόσο χαρούμενο... η βροχή το έχει μαλακώσει και από τα βάθη της ψυχής τους αναδύεται ένα άρωμα τόσο γνώριμο... όλα έτρεξαν να κλείσουν το άρωμα της βραγμένης γης σε ένα μικρό μπουκαλάκι... ο καθένας είχε ξεχωριστό...διακοσμημένο με χαμόγελα σαν χρωματιστές πέτρες.... με χρώματα που ανθρώπινο μάτι δεν μπορεί να τα διακρίνει... Το μονοπάτι τους τα είχε δώσει...τα είχε κρύψει σε όλα τα μυστικά σημεία του και το καθένα βρήκε το ιδιοκτήτη του....

Ξάφνου όλα τα σύννεφα αποφάσισαν τα μαζευτούν και ν' αρχίσουν το δικό τους τραγούδι... με ορμή, με δύναμη... Έχετε ακούσει τα σύννεφα να τραγουδούν...???? Ένα κόλπο των αέριδων είναι... γλιστρούν μέσα από τα σύννεφα και τα προκαλούν... τα γαργαλάνε.. παίζουν μέσα τους... και τα σύννεφα γελούν.. γελούν με την καρδιά τους... αλλά οι αέριδες φεύγουν... δεν είναι από αυτούς που μπορούν να μείνουν.. και να σύννεφα κλαίνε... για εκείνες τις στιγμές που οι αέριδες ήταν μέσα τους... που ζωντάνευαν όλο τους το είναι.... το μονοπάτι τα καταλαβαίνει και τους χαρίζει μικρές πολύχρωμες πεταλούδες για παρηγοριά... να στολίζονται για τους επόμενους αέριδες...

Η βροχή δυναμώνει... τα πλάσματα τρέχουν για να κρυφτούν κάτω από τα φύλλα πολύχρωμων δέντρων... άλλα μπορούν να μπουν μέσα στους κορμούς των δέντρων και άλλα πιο θαρραλέα κάθονταν στα κλαδιά και χαζεύουν το νερό που σχηματίζεται πάνω στο μονοπάτι... αγκαλιά όλα τους... χωρίς να σκέφτονται το παρελθόν...ούτε το μέλλον... βλέπουν τα χρώματα... νιώθουν την αύρα... μεθούν από τα αρώματα των λουλουδιών... γεύονται την γεύση της γλυκιάς βροχής...

Το μονοπάτι ξέρει... αυτό το νερό αποζητά τα ποτάμια, τις λίμνες και την θάλασσα.. τα οδηγεί προσεκτικά εκεί ζητώντας του μια και μοναδική χάρη: να παρασύρει μέσα του όλες τις στενοχώριες και να τις οδηγήσει στη θάλασσα... εκεί όπου κάθε πόνος μετατρέπεται σε μαργαριτάρι που η θάλασσα τα συλλέγει και τα κρατά, στολίζοντας έτσι τα μαλλιά της για το φεγγάρι της...

Να ένα αστέρι ξεπετιέται από το βάθος... να και ένα ακόμη... η βροχή θα ηρεμήσει για λίγο μα δεν σταματάνε οι ψυχάλες να πέφτουν...

ΟΜΩΣ....

τώρα οι σταγόνες δεν είναι από νερό... αλλά από αστερόσκονι...να σύννεφα έφυγαν και τα αστέρια αποφάσισαν να χαρίσουν την λάμψη τους και να στολίσουν τον ουρανό μαζί με το ολόγιομο φεγγάρι..!!!

Τέτοια νύχτα μόνο έτσι θα σφραγιζόταν στο μυαλό όλων...

Η αστερόσκονι σκόρπισε σε όλο το μονοπάτι και όλα τα φυτά άρχιζαν να λάμπουν... Τα δέντρα έβγαλαν καρπούς και όλα τα λουλούδια άνθισαν ...τα ξωτικά και οι νεράιδες την μάζεψαν και την φύλαξαν στα έγκατα των σπιτιών τους...

Το φεγγάρι πια χαμογελά και μένει εκεί ψηλά... λούζει το μονοπάτι με φως... όλοι αποφάσισαν να ξεκουραστούν.. πέρασε η ώρα... θα τους προστατεύει το φεγγάρι... η θάλασσα.. τα αστέρια.. τα σύννεφα.. το μονοπάτι....!!!!

ΚΑΛΗΝΥΧΤΑ!!!!

Κόκκινο Κρασί

Καιρό είχα να αισθανθώ έτσι... μακριά από όλους... να είναι απλοί θεατές... να είμαι μόνη... μαζί με ένα μάτσο κεριά και καλό κρασί... μου είχε λείψει... ο εαυτός μου... αυτό το πλασματάκι που δεν θέλει να μιλήσει άλλο... που έχει κουραστεί από τα λόγια...από τα έργα.. από τα σημάδια... από τα ίσως... από τα αν..







Ακούω την μουσική....θυμάμαι... τότε... ήρεμη μέρα πάλι...χωρίς το μυαλό μου να θέλει να αφήσει τον πόνο να παίξει μαζί μου.... να νιώθω... να αισθάνομαι την μουσική... το κρασί... το φως από μερικά κόκκινα ρεσό...








Μια γουλιά κλέβω από το ποτήρι μου...






Χμμμ παράξενο συναίσθημα... να νιώθεις άδειος.... κενός από όλα τα συναισθήματα. ούτε λύπη, ούτε χαρά, ούτε πόνο, ούτε κούραση, ούτε ευτυχία, ούτε μιζέρια...

Και τότε και τώρα... μόνη θέλω να είμαι...δίχως συμπρωταγωνιστές στην φάρσα που μου στήσανε.... απλά να κοιτάτε θέλω.... να με κρίνετε... να νιώσω την επιδοκιμασία και την απόρριψή σας... να πιστέψω πως είμαι καλύτερη...να ελπίζω να γίνω χειρότερη στα μάτια σας... να σας κάνω έστω για λίγο να χαμογελάσετε.. ο στόχος μου... ο αιώνιος στόχος μου... η ανταμοιβή μου... το γέλιο σας... η ελπίδα σας... το μπράβο σας...

Κι αν δεν το ακούσω πάλι ικανοποιημένη θα είμαι... ξέρω πως θα είναι αληθινό.. ακόμη και το όχι σας... θέλω να είναι αληθινό.. θα το κάνω αληθινό με τον τρόπο μου... άλλωστε αυτό διδάχτηκα φέτος.... πως να τα κάνω όλα αληθινά στα μάτια μου....

Δύσκολη ύλη... κόπηκα στις εξετάσεις και έμεινα στην ίδια τάξη.... δεν πειράζει όμως... θα είμαι καλύτερη μαθήτρια...θα διαβάσω... θα τους μελετήσω... αυτούς που κατάφεραν να ζουν στο όνειρο... αυτούς που πρόσφεραν το όνειρο...

Άλλη μια γουλιά!!!

Το κόκκινο μου σήμερα έχει μπει σε κάθε μου κύτταρο... ένα κόκκινο που αυτή τη φορά δεν θυμίζει πάθος, ούτε θυμό... αλλά την χαμένη μου ηρεμία... κρυμμένη στο μαύρο της μοναξιάς... όχι αυτής που σε πονάει... αλλά αυτής που σε λυτρώνει....

Ανακατεύονται τα χρώματα σήμερα... κόκκινο... χρυσαφί...μαύρο... δεν υπερισχύει τίποτα αυτή τη φορά... χορεύουν μαζί στη δίνη της μουσικής... βάφω το σκηνικό μου με αυτά τα χρώματα... δεν υπάρχουν πολλά αντικείμενα... μόνο φαναράκια από την Ανατολή που τα λατρεύω.... είναι γεμάτα από όνειρα που όταν πάει η σπίθα της πραγματικότητας καίνε σαν μπαρούτι και φωτίζουν το μονοπάτι μου... γεμίζουν έτσι χρώματα οι πέτρες μου...

Αδειάζει το ποτήρι....

Δεν βαριέσαι.. θα σηκωθώ να το ξαναγεμίσω... δεν μου αρέσει η πραγματικότητα. ΤΕΤΟΙΑ ΠΑΡΑΛΟΓΙΑ ΠΟΥ ΘΑ ΞΑΝΑΒΡΩ???

Υ.Γ: Λες να είχαν βάλει κάτι μέσα στο κρασί????? Θα το ψάξω...

Πρόσεχε σε παρακαλώ τον ευατό σου....

Ας γελάσουμε...

Αυτό που θα ακολουθήσει είναι καθαρά μόνο και μόνο για να δούμε την θετική πλευρά λέξεων-καταστάσεων-εκφράσεων που έχουμε ακούσει από τους άλλους!!! Σας παρακαλώ πολυ πολύ να μην με παρεξηγήσετε!!!! Απλά έχω αρκετή όρεξη να πειράξω! Αρχίζουμε λοιπόν!!!!


Είμαι σίγουρη πως έχετε ακούσει τις παρακάτω φράσεις! Καιρός να τις ερμηνεύσουμε και να τις αναλύσουμε λίγο καλύτερα:




1) Εγώ δεν είμαι σαν τους άλλους: ΤΟ ΑΝΕΚΔΟΤΟ!!! Χμμμ ξέρεις πως είναι οι άλλοι???? Και όταν λες "άλλοι" ποιούς εννοείς???? Τους καλύτερους ή τους χειρότερους???? Κι το αν ισχύει ή όχι ασε μας να το κρίνουμε εμείς καπώς πιο αντικειμενικα! Γιατί κι εγω για μένα είμαι ΤΕΛΕΙΑ!!! Αλλά και για τους άλλους???? Δεν νομίζω....

2)Είμαι ντόμπρος χαρακτήρας και ό,τι νιώθω το λέω: Ναι δεν αντιλέγω καθόλου σε αυτό. Αλλά που το λές καρδιά μου???? Στον καθρέφτη σου στο μπάνιο όταν πλένεις το πρόσωπό σου??? Ή στον/ην κολλητό/ή σου όταν πάτε για καφέ????? Γιατί σε μένα, μια φορά, δεν το έχεις πει. Ό,τι και να είναι αυτό...


3)Οι λέξεις "πάντα" και "ποτέ": Αχ καλό μου γιατί το μπερδεύεις με το "μέχρι τότε" και το "αν"???? Έλεος δηλαδή!!! Ύλη πρώτης δημοτικού!!!! Αν πήγενες στο "Είσαι πιο έξυπνος από ενα 10χρονο" θα κοβόσουν στο casting. Και όταν προσπαθούσα εγω να σε διορθώσω εσύ εκεί!!!!! Αγύριστο κεφάλι, ποτέ δεν με άκουγες!!!!!


4)Θέλω να μαθαίνω νέα σου: Αααα πόσο την μισώ αυτή τη φράση!!! Μήπως θες να παίζουμε και τις κουμπάρες???
α)Κανονικά αυτό που εννοείς μάλλον είναι "θέλω να μαθαίνεις τα νεα μου, να βλέπεις πόσο καλά περνάω και χωρίς εσένα". Γιατί καμάρι μου το κάνεις αυτό? Αν την έχεις πάρει ΕΣΥ την απόφαση σημαίνει πως θες να τελειώσεις κάθε διαπροσωπική σχέση μεταξυ μας!!! Ασ'το λοιπόν το "φιλικό"!!!
β)Υπάρχει και η περίπτωση που θες να το συνεχίσεις στο "φιλικό"! Ξέρεις εκεί που μπαίνουν τα καλύτερα γκολ!!! Βρε πλάκα μου κάνεις? Αν και τα καλύτερα φιλικά είναι στα 4Χ4 ή 5Χ5!!!! Ξεσηκώνει...τα πλήθη και δημιουργούνται χιλιάδες οργα(νι)σμοί από τους φιλάθλους και τους παικτες!!!


5)Καθαρά ανθρώπινο ενδιαφέρον(αφιερωμένο): Μια ψυχή θα έλεγε "τι ανθρώπινο καλέ? Αφού είσαι ένα γουρούνι και μισό". Και θα συμφωνήσω. Αν ήταν καθαρά ανθρώπινο ενδιαφέρον δεν θα ήμασταν ποτέ μαζί αλλά θα λέγαμε ενα "γεια" αραια και που. Άρα αυτό που θες να κάνεις τι είναι??? Να στέλνεις όποτε σε βαράει η τρέλα σου (για να μην πω κατι χειρότερο!!!!) κανενα μήνυμα για να μην σε ξεχνάω κι όλας!!!! Υπάρχει λογική???? ΟΕΟ???


6)Έχω μια δική μου λογική σε ΟΛΑ: Την παραλογία τώρα την λέμε "δική μου λογική"??? Ή απλά θες όλοι να πηγαίνουν με τα νερά σου γιατί ούτε κι εσυ δεν ξέρεις τι θες και τι κάνεις???? Sorry, αλλά αυτό δεν λέγεται "δική μου λογική" αλλά "δεν ξέρω που μου παν τα 4". Αλλά αντε θα συμβιβαστούμε, μπορούμε να κάνουμε αλλιώς???? Μέχρι πότε όμως όλοι θα κάνουμε αυτά που θες για να μην στεναχωριθεις???? ΑΧΟΥ ΤΟ ΜΩΡΕΕΕΕ!!!!

7)Δεν απειλώ, απλά προειδοποιώ: ΟΠΑ βρε αιμοβόρε τύπε! Το έχεις ακούσει το γνωστότατο ρητό "Όπου ακούς πολλά κοκκόρια αργεί να ξημερώσει"???? Γιατί πιστεύω πως κάτι τέτοιο ισχύει??? Όσα έχεις πει τα έχεις κάνει κι όλας???? Δεν λέω ότι δεν μου αρέσει να το παιζεις σκληρός (αλίμονο σε ποια δεν θα αρεσε το σκληρό....αντράκι!!!) αλλά οκ μην μας κάνεις να έχουμε και τύψεις...


8)Διάφορες δικαιολογίες για να μην βρεθείτε: ΓΜΤ μου δεν είμαι χαζή!!! Πες μου πως σήμερα δεν έχεις όρεξη γιατί θες να βρεθείς με τους φίλους σου. Ή ακόμη να αράξεις σπίτι και να δεις τηλεοραση. Μην μου λες μπαρούφες τύπου "δεν μπορώ" , "΄κουράστηκα πολύ σημερα" ενώ ξερουμε όλοι την αλήθεια!!! HELLO!!!!


9)Θέλω να μείνω μόνος μου: Αααα άλλο ανεκδοτο κι αυτό!!!! Αν ήθελες να μείνεις μόνος σου θα κλεινόσουν σε ένα μοναστήρι, σε καμια σπηλιά, στο σκυλόσπιτο, στην σοφίτα, στο πάταρι. Αλλά σίγουρα δεν θα έβγαινες έξω κάθε 3 και λίγο με την παρέα σου!!!! Αλλά έχεις ένα δίκιο με την "δική σου λογική": Όταν λες μόνος, εννοείς ΧΩΡΙΣ ΕΜΕΝΑ!!!! Ναι αν το πάρουμε έτσι τότε είσαι μόνος. Αλλά αν πάρουμε έτσι όλα όσα μας περιτριγυρίζουν τότε εγώ θα ήμουν γιατρός με doctora (σύμβουλός ψυχικής ΥΓΕΙΑΣ=γιατρος). Αλλά δεν είμαι!!!


10)Έχω πάντα δίκιο: Ναι ναι, ό,τι πεις!!! Τι έχουμε πει???? Στους τρελούς λέμε ΝΑΙ!!! Πως βρε γίνεται να έχεις πάντα δίκιο και να κρίνεις λάθος τα άτομα γύρω σου???? Απίστευτό! Μόνο εσυ το καταφέρνεις: να έχεις δίκιο ΠΑΝΤΑ και να τρως τα μούτρα σου.


11)Θα πάνε όλα καλά???: Βρε χρυσό μου, πάρ'το απόφαση!!! Αν το ήξερα θα ήμουν μάντισσα και θα προέβλεπα το μέλλον, και μαζί με αυτό τους αριθμούς του Joker!!! Αλλά ΔΕΝ ΕΙΜΑΙ!!! Μακάρι να να ήμουν!!! Αρα αυτό που πρέπει να κάνεις είναι να το πιστέψεις εσύ κι όχι να στο λένε οι άλλοι!!! Δείξε λίγη εμπιστοσυνη!!!!


12)Όλοι οι αντρες είναι γουρούνια: Αααα το έχω πει κι εγω!!!!Αλλά ξεχασα τον βασικότερο κανόνα... Όχι, όχι το: "μην συγκρίνεις πριν γνωρίσεις", αλλό το: "υπάρχουν και άλλα ζώα για να τους παρομοιάσουμε". Ας έχουμε ποικιλία στις εκφράσεις μας!!!!
Αστεύομαι σε αυτό!!!!!!! Η αλήθεια είναι πως κάθε φορά πρέπει να δίνεις μια ευκαιρία για να σου αποδείξει το αντίθετο. Πρέπει να είμαστε δίκαιες!!! Αλλά συνήθως καταλήγουμε να έχουμε δίκιο!!!! Και μιλώ από προσωπική πείρα!!! Αν κάποια έχει βρει την εξαιρεση...ΣΥΓΧΑΡΗΤΗΡΙΑ!!!!!


13)Ξέρω τι θέλω στη ζωή μου!!!!!: Εγώ ξέρω άτομα που είναι πολύ πολύ πιο ώριμοι από εσένα και ακομη δεν ξέρουν να πουν τι θα ήθελαν στη ζωή τους!!! Μάλλον θα εννοεις "νομίζω πως ξέρω τι θέλω στο συγκεκριμένο ΔΕΥΤΕΡΟΛΕΠΤΟ της ζωής μου". Μέσα στη ζωή σου όμως υπάρχουν άπειρα δευτερόλεπτα... Κάνε τον λογαριασμό!!!! Εγώ αδυνατώ!!!!


14)Θα 'μαι κοντά σου όταν με θες: Αχχχ βρε Αλκίνοε!!!! ΥΠΕΡΟΧΟ το τραγούδι σου!!! Κρίμα που κάποια άτομα το πήρανε και το υοθέτησαν χωρίς να ξέρουν πως να το κάνουν!!! Κρίμα!!!
Βρε καλό μου, το "όταν με θες" δεν σου είναι ξακάθαρο?? Γιατί όμως πολλές φορες σε ήθελα και δεν ήσουν εδώ?? Mήπως ενοοείς "όταν θέλω εγω"??? Πάλι μετεξεταστεός δηλαδή στην πρώτη δημοτικού????

15)Εγώ τα θυμάμαι ΟΛΑ: Μετάφραση απλή -> θυμάμαι ότι με ΣΥΜΦΕΡΕΙ!!!! Αχ αυτή η επιλεκτική μνήμη!!! Σε βολεύει εεεε????? Όταν όμως θυμάμαι κι εγω αυτά που δεν σε συμφέρουν εσύ τι κάνεις.....την πάπια!!!! Αφού τα θυμάσε ατιμούλικο γιατί το παιζεις παιδάκι μεσα στην αθωότητα...???

16)Δεν ειμαι τέλειος/α: Μα φυσικά και δεν είσαι!!!! Αλλά δεν γινεται με τίποτα να το παραδεχτείς και να το πιστεύεις!!!! Έεεελα τώρα ας μην κρυβόμαστε!!!! Κατα βάθος το πιστεύεις!!! Αλλά θες να το ακούσεις κι από εμένα!!!!


17)Μην αγχώνεσαι!!! Χαλάρωσε!!!: Σε περίπτωση που θα μου το ξαναπείς όταν είμαι αγχωμένη θα φας χαστούκι σβουριχτό!!!! Δεν είμαι αναίσθητη σαν εσένα για να μην αγχώνομαι!!!! Έχω υποχρεώσεις που εσύ δεν έχεις!!! Πως να με καταλάβεις λοιπόν???? Για αυτό σταμάτα να μου το λες και βοήθησε με να βρω τρόπο να λύσω το θεματάκι που με αγχώνει!!! ΑΝΤΕ!!!! ΑΚΟΜΑ????? ΑΡΓΕΙΣ λέμε!!!!!

18)Με έχεις παρεξηγήσει: Ααααα ναι??? Πες μας κι όλας πως εγώ φταίω κι από πάνω που δεν θέλω να σου πηγαίνω κόντρα!!!! Πώς γίνεται να παρεξηγήσω τα ολοφάνερα, τα απλά και τα λογικά???? Δεν είμαι τρελή. Απλά το παίζω γιατί μαζί σου μόνο με την τρέλα μπορώ να βγάλω άκρη. Και για να επειχηρηματολογείς πάνω σε αυτή σου την κρίση... Αχ Παναγίτσα μου, η παραλογία σε όλο της το μεγαλείο!!!! Να ακούς ασυναρτησίες και να θες από την μια να τον χαστουκίσεις και από την άλλη να κρατιεσαι!!!! ΑΓΑΠΗΜΕΝΗ ΦΡΑΣΗ αρκετών ατόμων που έχω συναντίσει στη ζωή μου!!!!

19) Δεν είμαι κακός. Οι καταστάσεις με έκαναν έτσι: Αχ πονεμένο μου παιδί!!! Κατατρεγμένο από την μοίρα!!!! Λες να εισαι το μοναδικό άτομο που έχει ντέρτια και στεναχώριες??? Θεε μου τι εγωκεντρικότητα. Κι έμας δεν μας τα εφεραν οι καταστάσεις όπως τα θέλουμε αλλά δεν θα αλλάξουμε κιόλας γιατί έτσι τους συμφέρει....!!!!

Σοβαρεύομαι τώρα!!!!! Για όσους και όσες τα έχουν πει και τα εννοούσαν αυτή η ανάρτηση θα τους φανεί λίγο προσβητική!!! Δεν είναι ο στόχος μου αυτός!!!!


Ο στόχος μου είναι να σας κάνω να σκάσετε τουλάχιστον ένα χαμόγελο όταν θα το διαβάσετε!!! Αν το κατάφερα, έχει καλώς!!! Αλλιώς θα έχω θεωρίσει τον ευατό μου ως αποτυχημένη! Γιατί είμαι άτομο που παίρνει αυτό που την πονάει, να το διακομωδεί και θέλει να γελάνε αυτοί που βρίσκονται γύρω της! Μια χαζή άμυνα μου!!!!


Αυτή η ανάρτηση, λοιπόν, αφιερώνεται ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ στα άτομα που τα έλεγαν, τα λένε και θα τα λένε και δεν τα εννοούν ή τα εννοούν με τον δικό τους "απλό και μοναδικό" τρόπο!!! Όχι απαραίτητα μόνο στο ερωτικό τομέα!! Αλλά και στον φιλικό, τον εργασιακό!

Σαν...

Σαν το άνεμο με παρέσυρες. . . . κι ας ξερίζωσες τα πάντα στο πέρασμα σου.

Σαν το γλυκό κρασί με μέθυσες. . . . κι ας έχασα τον έλεγχο.

Σαν το φεγγάρι με μάγεψες. . . . κι ας τα έλυσες τα ξόρκια σου χωρίς δισταγμό.

Σαν τη θάλασσα με γαλήνεψες. . . . κι ας με έπνιξες στην τρικυμία σου.

Σαν το άγνωστο με ιντρίγκαρες. . . . κι ας μην σε ανακάλυψα.

Σαν τον ήλιο με ζωντάνεψες. . . . κι ας με σκότωσες στην έκλειψή σου.

Σαν το μονοπάτι με οδήγησες. . . . κι ας κατευθύνθηκα στο γκρεμό σου.

Σαν το όνειρο με ταξίδευψες. . . . κι ας επέστρεψα απότομα στην Γη.

Σαν το τσιγάρο με έθισες. . . . κι ας είσαι μια κακή συνήθεια.

Σαν τη σοκολάτα με γλύκανες. . . . κι ας με πίκρανε στο τέλος η γεύση σου.

Σαν τη φλόγα με ζέστανες. . . . κι ας με έκαψε η πυρκαγιά σου.

Σαν την αμαρτία με προκάλεσες. . . . κι ας έχασα στο στοίχημά σου.

Σαν tattoo με σημάδεψες. . . . κι ας με πονάνε ακόμη τα ίχνη σου.

Σαν τον ιστό με αιχμαλώτισες . . . κι ας μην έβλεπα τον κίνδυνό σου.

Σαν τον ουρανό, μου αποκάλυψες τ' αστέρια. . . . κι ας τα έκρυψες στη συννεφιά σου.

Σαν την μουσική με πώρωσες . . . κι ας τελείωσε η μελωδία σου.

Σαν τον χορό με απελευθέρωσες . . . κι ας ζαλίστηκα στην δίνη των βημάτων σου.

Σαν το κάστρο με πόρθησες. . . . κι ας έμειναν μόνο χαλάσματα στο διάβα σου.

Σαν το φάρο φώτισες τα λάθη μου. . . . κι ας έγινα ένα με τα ναυάγιά σου.

Μα κι εγώ σαν μια τρελή, ονειροπόλα σε ερωτεύτηκα και δεν το μετανιώνω. Γιατί αν μετανιώσω θα υποβαθμίσω όλα αυτά τα " Σαν..."!!

Γιατί συμμετείχα στο παιχνίδι μας!

Κι ας τρελάθηκα... κι ας πάλεψα... κι ας πολέμησα.... κι ας πόνεσα... κι ας έκλαψα για να κρατήσω κάτι από τον εαυτό μου !