Γιατί τόσο άγχος?

Είναι απόγευμα και ένας μεσήλικας ψαράς σε ένα όμορφο νησάκι του Αιγαίου είχε πάει για ψάρεμα στην αμμουδιά. Αφού ρίχνει την πετονιά, ξαπλώνει προς τα πίσω στηριζόμενος στους αγκώνες του και αρχίζει να αγναντεύει περιμένοντας κάποιο ψάρι να τσιμπήσει.

Σε λίγο εμφανίζεται στην αμμουδιά ένας επιχειρηματίας από την Αθήνα που είχε πάει βόλτα για να αποβάλει λίγο από το στρες που του δημιούργησαν οι δουλείες του. Βλέποντας τον ψαρά να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει: "Δεν κάνεις καλά. Με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια. Πρέπει να βραχείς για να τα καταφέρεις".

"Για ποιο λόγο?" τον ρωτάει ο ψαράς.

"Θα τα πουλάς και θα βγάζεις κέρδος", του λέει εκείνος.

"Για ποιο λόγο?", ξαναρωτάει ο ψαράς.

"Ύστερα από λόγο καιρό με τα κέρδη θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάνεις ακόμη περισσότερα ψάρια", εξηγεί ο επιχειρηματίας

"Για ποιο λόγο?", λέει και πάλι ο ψαράς.

Λίγο ενοχλημένος ο επιχειρηματίας αποκρίνεται:"Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μια βάρκα και να βγάλεις περισσότερα χρήματα"

"Για ποιο λόγο?", επιμένει ο ψαράς.

Έχει αρχίσει να του τη δίνει του επιχειρηματία η μονότονη απόκριση του ψαρά, αλλά υπομονετικά του εξηγεί: "Με τα χρήματα αυτά θα προσλάβεις ανθρώπους να σε βοηθούν!".

"Για ποιο λόγο?", ρωτάει και πάλι ο ψαράς.

Ο επιχειρηματίας είναι πλέον κατακόκκινος από τον θυμό του! "Μα δεν καταλαβαίνεις?"του λέει, "Σε λίγα χρόνια θα έχεις ένα στόλο από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους, που θα ψαρεύουν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, για λογαριασμό σου".

"Για ποιο λόγο?" Ρωτά για πολλοστή φορά ο νησιώτης.

"Έτσι, θα μπορέσεις να εισάγεις την εταιρία σου στο χρηματιστήριο", του εξηγεί ο Αθηναίος. "Θα θησαυρίσεις και μετά χωρίς να σκας το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις χαλαρός το ηλιοβασίλεμα"

"Γιατί, τώρα τι κάνω????" απαντά αποστομωτικά ο ψαράς και βουλιάζει ακόμη περισσότερο στο........ άραγμα του.

Αυτή η ιστορία μου έδειξε πως κάποια πράγματα είναι τόσο απλά να πραγματοποιηθούν και εμείς τα κάνουμε περίπλοκα. Προς τι λοιπόν όλο αυτό το άγχος και το τρέξιμο?