Friends or enemies?



Υπάρχει μια λεπτή γραμμή ανάμεσα στην αγάπη και στο μίσος...
Πολλές φορές ακροβατούμε πάνω της....
Πρέπει να κρατήσεις τη ισσοροπία σου και να μην πέσεις....
Με το παραμικρό άγγιγμα μπορεις να βρεθεις σε κάποια απο τις 2 πλευρές...





Στην μια περίπτωση πέφτεις στην αγάπη...
...την ανιδιοτελη αγάπη..
...στην αγάπη που το εγώ σου βρισκεται κάτω απο τα συναισθήματα σου...
...στην αγάπη που κάνεις τα πάντα για να είναι ο άλλος ευτυχισμένος...
...στην αγάπη που δεν σε ενδιαφέρει τι θα πουν οι άλλοι....
...στην ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ και ΑΛΗΘΙΝΗ αγάπη.....
...στην αγάπη που μερικοί έχουν ξεχάσει την σημασία τους.
Και θα είσαι πολύ τυχερός αν "πέσεις" εκεί...
...κι ακόμη πιο τυχερός αν έχεις ανταπόκριση!!!





Στη άλλη όμως περίπτωση πέφτεις στο μίσος....
...κι εκεί τα πράγματα είναι πολύ άσχημα...
...στο μίσος που υποψιάζεσαι τα πάντα και τους πάντες....
...στο μίσος που δεν υπολογίζεις τίποτα....
...στο μίσος που πάνω απ' όλα σκέφτεσαι την πάρτη σου...
...στο μίσος που το μόνο που σε ενδιαφέρει είναι να περνας ΕΣΥ καλά...
χωρίς να ενδιαφερεσαι για τον άλλον....
...για τα συναισθήματα του....
...για την ευτυχία του... για την δυστυχία του...
σου αρκεί να είσαι ΜΟΝΟ εσύ καλά!!!!






Ενώ αν κρατήσεις την ισσοροπία σου...
...μπορεις να τα συνδιάσεις όλα.
Δεν σκέφτεσαι μόνο του άλλους αλλα και εσένα...
...δεν σκεφτεσαι μόνο την πάρτη σου αλλά και τους άλλους.
Δεν κάνεις μόνο τον άλλο ευτυχισμένο αλλά και τον ευατό σου...
...δεν είσαι μόνο έσυ ευτυχισμένος αλλά και ο άλλος.
Υπολογίζεις τα θέλω σου και τα θέλω των άλλων!!!
Χαίρεσαι για τους άλλους χωρίς να χαλάς την δική σου ευτυχία...
...είσαι ευτυχισμένος χωρίς να χαλάς την δική τους ευτυχία!!!


Γιατί δεν μπορείς μόνο να δίνεις... δεν κρατάς τίποτα για σένα!
Γιατι δεν μπορεις μόνο να περνεις... δεν θα σου τα δώσουν οι άλλοι!

Γιατι πολύ απλά η ζωή είναι δίνω και παίρνω!!!
Ο καθένας όσα μπορεί και θέλει να δώσει!!!

Αλλά αξίζει να κάνεις τους άλλους να χαμόγελανε...
...και να χαμογελάς κι εσύ μαζί του!!

Ο κόσμος θα ήταν καλύτερος με περισσότερα χαμόγελα...
... και λιγότερα δάκρυα!!!

Απλά, Όμορφα κι Αγαπημένα!!!!

Επικοινωνία!!! Ένα από τα πιο πολύτιμα αγαθά που διαθέτει ο άνθρωπος....
Να μπόρεις να ανταλλάσεις απόψεις, σκέψεις, ακόμη και τρέλα με τους υπόλοιπους...

Αυτό σε γεμίζει.... Και γίνεται με πολύ εύκολους τρόπους...

Με μια κουβέντα....

Μια βόλτα στα μαγαζια....

Ένα περίπατο κοντα στη θάλασσα...

Μια κλήση στο κινητό....

Ένα απλό γραπτό μηνυμα....







Και ας μην είναι μια μεγάλη συζήτηση...
Κι ας μην χρειάζεται να λύσεις όλα τα σοβαρά ζητήματα του κόσμου....
Κι ας μην χρειάζεται να αναλύσεις τα πάντα.....
Μερικές φορές σου αρκούν μοναχα 2-3 λέξεις για να αισθανθείς καλύτερα!!!!
Σου αρκεί μόνο μια φωνή δίπλα σου να σε ηρεμεί, να σε αντικρούει...
Να εξαφανίζει με ένα μοναδικό τρόπο όλες τις μαύρες σκέψεις....
Απλά...
με μια λέξη....
με μια φράση...
με ενα κειμενο....







Κι ας ξέρεις μερικές φορές την απάντηση στην ερώτηση σου....
Κι ας ξέρεις πολύ καλά πως ισχύει.... Σου φτάνει που το ακούς....
Από αυτό το συγκεκριμενο άτομο.... Μόνο!!
Γιατί όσο και σίγουρος και να είσαι πάντα σου αρέσει να το ακούς...
Κι αν ο άλλος σε εκτιμά, θα σου το πει μέχρι να το κουραστείς!!!!
Και περιέργως, αυτό σου δίνει τη δύναμη να αντιμετωπίζεις ό,τι βρίσκεις μπροστά σου....





Πόσο σημαντική είναι η επικοινωνία λοιπόν? ?
Πόσο όμως επικοινωνουμε με τους υπόλοιπους? ? ?
Κι αν αυτοί εχουν την ανάγκη να ακούσουν από έμας...
μια λεξη... μια φράση....? ? ? ?






Υ.Γ Για να είμαι απολύτως δίκαιη ο τίτλος δεν είναι δικός μου!!!! Σ'ευχαριστώ Νότη!!!! Για όλα!!!!

Self - control or not? ? ?

Πόσες φορές έχουμε πιάσει τον εαυτό μας να λέει "δεν έπρεπε να είχα δώσει τόσα πολλα"...?
Πως όμως μπορείς να το συγκρατήσεις? ? ?
Ειναι κάτι που βγαίνει από μεσα σου...
Κάτι αυθόρμητο...
Κατι αληθινό....
Δεν μπορείς να το εμποδίσεις...
Πρέπει....? ? ? ?
Ή ίσως αυτή τη φόρα δεν χρειάζεται να ανησυχείς? ? ? ?






Από την μια η καρδιά σου δεν βάζει όρια σε αυτα που νιώθεις και κάνεις...
Αλλά από την άλλη υπάρχει και το μυαλό που είναι πάντα εκεί για να σε μπερδεψει..
Σου τα κάνει ολα πολύπλοκα....
Γιατι στην καρδιά ο μόνος κανονας που ισχύει ειναι το 1+1=2
Αλλά στο μυαλό ισχύουν 1000 παραμετροι....
Τα μαθηματικά εκεί είναι πιο δύσκολα...
Χρειάζεται 24ωρο προβληματισμο.....
Να συγκρατείς καθε λέξη και κίνηση...
Και όλα αυτά γιατί? ? ?
Γιατί εφαγες τα μούτρα σου τις προηγούμενες φορες...











Μα αν αυτή τη φορά έχεις κανει σωστή εκτίμηση? ? ?
Τότε δεν καταστρέφεις το μυαλό σου..
την ψυχολογία σου...
την καρδια σου....
από ΑΣΚΟΠΟΥΣ υπολογισμούς? ? ?
Εκεί πρέπει να αφεθείς...
Να ξεχάσεις και να ξεχαστεις....
Να κάνεις αυτό που πραγματικά θέλεις
χωρις να σκέφτεσαι αν πρέπει ή όχι......
Και ναι να κρατας κάθε λέξη και κάθε κίνηση.....
Άλλα όχι για υπολογισμους
μα σαν αναμνήσεις που θα σε κάνουν να γελάς....




Τέλικά τι να ακολουθήσεις? ? ?
Μέχρι να αποφασίσεις δεν τρελαινεσαι? ? ?
Και αν χάσεις αυτό που ζείς? ? ?
Δεν θα φταίει κανενας άλλος εκτος από σένα.....
Αξίζει λοιπόν να παραλογιστείς? ? ?
Ή να παρεκτραπείς ώστε να σε βάλει στον σωστό δρόμο? ? ?


Χ Α Λ Α Ρ Α!!!

Λόγια και πράξεις!





Έχεις σκεφτεί ποτε πως θα αντιδρούσαν οι ανθρωποι γύρω σου αν ξαφνικά αποφάσιζες να εξαφανιστεις για λίγο? ? ? Απλά για να δεις τι θα έκαναν χωρίς εσένα!!!!






Υπάρχουν στιγμές που θες να φύγεις, να ξεφύγεις θα έλεγα καλύτερα από όλους και όλα!!!!

Ξέρεις πως θα σου έλειπαν τα αγαπημενα σου πρόσωπα...
Εκείνοι όμως τι θα έκαναν? ? ? ?




Σίγουρα η οικεγένεια σου θα ανησυχουσε και θα έκαναν τα παντα...
Απο εκεί και πέρα ξέρεις στα σίγουρα τις αντιδράσεις των υπολοίπων..?
Είναι βέβαιο πως σε θεωριτικό επίπεδο θα ακουσες πολλές απαντήσεις...
Πόσοι όμως θα τα πραγματοποιούσαν? ? ?
Και είναι ο πιο εύκολος τρόπος για να καταλάβεις..
τον χαρακτήρα του καθενος....
Θα καταλάβεις ποιοί είναι αυτοί που πραματικα είναι δίπλα σου
Σε θεωρούν ένα σημαντικό κομμάτι της ζωής τους
Που πολυ απλά δεν μενουν στα λόγια
Περνανε και στις πράξεις....







Γιατί δυστυχώς τα λόγια ειναι πολύ εύκολα...
Με τα λόγια μπορείς να κάνεις και να δείξεις τα πάντα!!!
Αλλά υπάρχει τεραστια διαφορα ανάμεσα στο "δείχνω" και στο "αποδεικνύω"...
Γιατι λοιπόν να περιοριστεις στο "δειχνω"? ? ?
Πως γίνεται να σου αρκούν μονο τα λόγια? ? ?
Οχι, εδω χρειαζόμαστε αποδείξεις...
Δεν μπορείς να εμπιστευτεις αν δεν σιγουρευτεις...
Και το κακό είναι πως στην εποχή που ζούμε ακούμε πολλά λόγια...
Μήπως ήρθε η ώρα να δούμε και πράξεις? ? ?
Έτσι, για να υπάρχει κατι διαφορετικό!
Κάτι ΚΑΛΥΤΕΡΟ!!!!




Μπορεί το διαφορετικό να μην είναι παντα το καλύτερο


Αλλά το χρειαζόμαστε!!!
Όσο τίποτα άλλο!!!
Τώρα όσο ποτέ άλλοτε!!!

Φόβος?

Λένε πως πρέπει να είσαι δυνατός για να παραδεχτείς τις αδυναμίες σου...
Μια από αυτές είναι και ο φόβος....
Ο φόβος για το σκοτάδι....
Ο φόβος για τα αεροπλάνα....
Ο φόβος για το μελλόν....
Αλλά κυρίως ο φόβος για τις επιλογές σου....



Μπορείς να εισαι σίγουρος για το αν έχεις κρίνει ορθά...?
Μπορείς να είσαι σίγουρος πως αυτή τη φορά έχεις κάνει το σωστό....?
Πως αυτή τη φορά είναι διαφορετικά....?
Σε τρώει αυτή η ερώτηση...
Άλλοτε πολυ και άλλοτε λιγο...
Είναι κάθε μέρα μέσα σου...
Και με την πρώτη στραβή επανερχεται στο προσκήνιο του μυαλού σου...
Ξέρεις πως αυτό μπορεί να σε χαλάσει, να σε τρελάνει, να σε πονέσει και να σε καταστρέψει...
Μα είναι εκεί...






Ναι το παραδεχομαι! Δεν ειμαι τόσο δυνατή!!
Δεν μπορω να ξερω...


Κι αυτό με φοβίζει...

ακομη περισσότερο!!!!

Μια ώρα απ'το χρόνο!!







Έχεις σκεφτεί ποτε να σταματήσεις τον χρόνο? ? Να είχες την δυνατότητα να τα παγώσεις όλα και να μείνεις για λίγο μόνος.....
Να σκεφτείς τι έχεις κάνει....
Να κλάψεις για τα λάθη σου....
Να βρεις τη δύναμη να συνεχίσεις.....Να μείνεις στη στιγμη που το μυαλό αδιάζει και γεμίζεις απο συναισθήματα.....

Σε όλες τις περιπτώσεις ο χρόνος δεν είναι και πολυ με το μέρος σου!!!!

Γι' αυτό θέλω να τον σταματήσω... "Σταματημένα όλα γύρω μου κι εγω να κανω ό,τι θελω κι ό,τι ποθω" όπως λέει και το τραγούδι!!!!! Γιατί ο καθένας μας χρειάζεται χρόνο με τον εαυτό του... Να συνομιλήσει μαζί του... Να ψάξει να βρει τι θέλει..... Να μάθει αν ειναι ικανοποιημένος..... Αν έχει παράπονα.... Μα μόνο ο εαυτός μας είναι δίπλα μας στα εύκολα και στα δύσκολα..... Ίσως και ο πιο σκληρός και αμίλικτος κριτής τον πράξεών μας...

Άλλες φορές θέλουμε να σταματήσει ο χρόνος σε μια στιγμή
Σε μια αγκαλια...
Σε ενα βλέμμα...
Σε μια λέξη.....
Σε ένα φιλί....
Πόσο δυσκολο είναι να συνειδητοποιείς πως πρέπει να φύγεις...?
Να αφήσεις αυτό που ζητάς γιατί δεν έχεις χρόνο.....
Να έχεις να αντιμετωπίσεις αυτό το άτιμο "πρέπει να φύγω".....
Ίσως σε αυτό να φταίμε κι εμείς που βαζουμε τις προτεραιοτητες...
Και ,ναι, εκεί ακριβώς θες να σταματίσεις τον χρόνο....
Αλλά πόσο χρόνο χρειαζόμαστε? ? ? Σου φτάνει μόνο μια ώρα? ? ? Γιατι εμένα μου φαίνεται καπως απίθανο? ? ? ? Ούτε για την πρώτη περίπτωση αλλά ούτε και για την δεύτερη δεν φτάνει......




Όμως υπάρχει και η αντίθετη περίπτωση...
Να θες να περάσει γρήγορα ο χρόνος...
Εκέι όμως αλλάζει ο αντίπαλός σου
και γίνεται χερότερος
Εκεί έχεις να αντιμετωπίσεις τον πόνο...
Λογικό να θες να το ξεπεράσεις όσο πιο γρήγορα μπορείς..



Όμως τελικά αν καταφέρναμε να κάνουμε αυτά που θέλαμε στους χρόνους που θέλαμε ίσως και τότε να μην ειμασταν ικανοποιήμενοι. Για σκεψου: μπορεί τελικα ο χρόνος να μας βοηθάει να εκτιμίσουμε αυτα που απολαμβάνουμε κάθε στιγμή.. Μας βοηθάει να τις κρατίσουμε σαν αναμνήσεις... Να λοιπόν τι ειναι στο χερι μας να κανουμε.....





Ίσως για αυτο το λόγο να μην έχουμε την δυνατότητα να καθορίσουμε εμείς το χρόνο
Όλα θα έχαναν το νόημά τους...
Ένας χρόνος... τόσοι πολλοι άνθρωποι
Ποιός να πρώτοπρολάβει να τον σταματήσει ή να τον επιταχύνει? ? ? ?

Μοιραίο....? ? ? ?







Πόσες φορές έχουμε αναρωτηθει αν όλα ειναι τυχαία στη ζωή μας ή ακολουθούν ενα προκαθορισμένο σχέδιο? ? ?






Πολλοί πιστεύουν πως η Μοίρα μας καθορίζει ότι περνάμε και ό,τι ζουμε... απο τη στιγμή που γεννιόμαστε μεχρι τι στιγμή που θα πεθάνουμε.... Από την αρχαιότητα πιστευαν πως οι 3 Μοιρες καθορίζουν τον τρόπο ζωής των ανθρώπων!!! Κόρες της Ανάγκης, δεν σε άφηναν να ξεφύγεις από αυτα που ήταν μελλούμενα να σου συμβούν.....


Μα ξεχνας πως ακόμη και ο σοφός Πλάτωνας ειχε πει κατι πολυ σημαντικό που πραγματικά σε διχάζει.... Εκεί στα κείμενα της "Πολιτείας" (λογω θεωριτικής κατεύθυνσης το ειχα μαθει αρκετα καλα!!!) τόνισε μια φράση: "Αιτία ελομένου - θεός αναίτιος" (η ευθύνη ειναι σε αυτόν που κάνει την επιλογή - ο Θεός δεν έχει καμια ευθύνη)... Μήπως λοιπόν ισχύει και τώρα κάτι τέτοιο? ? ? ? ?


Όντως υπάρχει η Μοίρα που μας καθοριζει ΕΝ ΜΕΡΗ τη ζωή μας αλλά όλα τα υπόλοιπα τα καθορίζουμε εμείς με τις επιλογές μας...


κι ας επιμένει μια ψυχή για το αντιθετο....!!!!!


Σίγουρα η μοίρα μας δείχνει τα μονοπάτια που πρέπει να ακολουθήσουμε, και τις περισσότερες φορες (για να μην πω όλες τις φορές) είναι τα μονοπάτια που θα μας κάνουν ευτυχισμένους...Άκομα και ο πόνος που νιώθουμε έχει ως στόχο να εκτιμίσουμε τις χαρούμενές μας στιγμές...



Μα αν κάνεις εσύ την λάθος εκτίμηση της ευκαιρίας και επιλέξεις κάτι άλλο? ? ? ? Τότε η μοίρα δεν θα σε οδηγήσει εκεί που θέλει..... Ισως να σε πάει σε ένα εναλλακτικό δρόμο... Αλλα και πάλι εσύ διαλέγεις.....


Πως λοιπόν μπορείς να κατηγορήσεις την μοίρα για κάτι που εσύ δεν έκανες? ? ?Για κάτι που εσύ δεν διάλεξες? ? ? Για κάτι που παλιά δεν το ήθελες και τώρα το αποζητάς (και μην μου χρησιμοποιήσεις το λάθος timing ως δικαιολογία....)? ? ? ? ?

Ναι, κάποια πράγματα στη ζωή μας είναι μοιραία (π.χ μια αγκαλιά) αλλά μετά στο χέρι σου είναι να δεις την ευκαιρία κατάματα και να την αδράξεις.....


Πρόσεχε μόνο μην το μπερδέψεις με το συναίσθημα..... Εκεί δεν υπάρχει λογική για να αναλύσουμε (πολύ απλά!!!)...Τα συναισθήματα σου έρχονται από εκεί που δεν τα περιμένεις (μοιραία η αγάπη, ο έρωτας, το μισος)... Δεν ελέγχονται...... Δεν τα επιλέγεις.... Απλά τα ακολουθείς (είτε με τη θέληση σου είτε όχι)..... Γιατι κοντα στην μοίρα κάθεται αυτο το φτερωτό πλασματακι που σε κάνει απλά να ζεις στον παραλογισμό των συναισθημάτων (ευτυχώς ή δυστυχώς? ? ? ? ?)


Για αυτό δεν ξέρεις ποτε τι σου επιφυλάσει η αυριανή μερα!!!! Μάτια ορθάνοιχτα και το μυαλο σε λειτουργία......

Τι επιλέγεις? ? ? ?




Μερικές φορές χάνεσαι στους δρόμους που έχεις να επιλέξεις.....


Άλλωτε υπάρχει φώς που σου δείχνει την κατευθυνση.... Δεν φοβάσαι!


Άλλωτε ένα αμυδρό φως σου δειχνει αυτα που πρέπει να ξέρεις και τιποτα άλλο.... Μα υπάρχουν πνεύματα στο σκοτάδι που σε προκαλουν να τα ακολουθήσεις!!!!!


Και άλλωτε πηγαίνεις στα τυφλά.... Με μόνο οδηγό την διαίσθησή σου!!!!




Όσο όμως και να φαντάζει παράξενο, το πιο επικίνδυνο ειναι αυτό το αμυδρό φώς!!! Δεν σου αρκεί ποτέ αυτό που βλέπεις! Ψάχνεις για να βρεις το παραπάνω.... Σε παρασύρει η περιέργεια σου.... Αυτή η φωνή που σε προκαλει, σε τσιγκλάει.....




Τι επιλέγεις λοιπόν? ? ? ?


Είσαι δυνατός για να διαλέξεις αυτά που θες? ?
Η' μήπως φοβάσαι τις συνέπειες? ?
Μα, απο την στιγμή που θα έχεις κάνει αυτό που εσύ θες....
Γιατι να ανυσυχεις για όλα τα υπόλοιπα? ? ?
Οι απειλές, οι προειδοποιήσεις και οι ενδιασμοί είναι αυτά που σε κρατάνε στάσιμο...
Μην ξεχαστείς όμως!!!
Δεν γίνονται ολα ετσι όπως τα θέλουμε....
Σε ένα παιχνίδι συμμετέχουν όλοι οι παίκτες...
Δεν πρέπει να τους ξεχασεις....
Αλλιώς θα καταλήξεις να παιζεις πασχέτζα μόνος....
Μην ξεχνας τα θέλω τους!!!
Όχι για να τα ικανοποιήσεις....
αλλά για να μην τα αγνοήσεις!!!



Τι επιλέγεις λοιπόν? ? ? ?


Ναι, εσυ πρέπει να επιλέξεις!!!

Εσύ γνωρίζεις καλύτερα απο όλους τι θες

τι χρειάζεσαι

τι πραγματικά έχεις ανάγκη!!!

Κι αν σου φαινεται δύσκολο,

τότε ψάξε μέσα σου!

Βρες αυτο που ζητας!

Καπου εκεί βρίσκεται!!

Μεσα στο πιο ισχυρο σημειο της ψυχής σου....


Μην επιλέξεις επιπόλαια μα ούτε και να τρελαθεις!!!
Στο χέρι μας είναι να τα κάνουμε όλα πιο ΑΠΛΑ!!!!!

Πρώτη Περιπλάνηση

Ένας λαβύρινθος το μυαλό!! Γεμάτο κρυφούς με μυστικούς δρόμους που σε οδηγουν σε αναμνήσεις.
Σε αναμνήσεις που σε κάνουν να γελάς....
Σε αναμνήσεις που σε προβληματιζουν........
Σε αναμνήσεις που δεν τις αντέχεις ...
Πώς αντιδράς όμως σε καθε μια? ? ?
Στην πρώτη περίπτωση τις κρατας βαθειά μεσα σου, σαν φυλαχτό!!!!
Στην δευτερη περίπτωση πρέπει να σκεφτείς όλες τις εκδοχές και όλες τις απόψεις!!!!
Στην τρίτη περίπτωση κλείνεις τα ματια σου, προσπαθώντας να τις διώξεις...... Μα όοοχι, λες και σε εκδικούνται για αυτή σου την προσπάθεια και σε στοιχιώνουν....
Ποσο δύσκολο όμως να τις βάλεις σε "κατηγορίες"? ? ?
Όλα τα μονοπατια στο μυαλο ενώνονται. Σαν ενα παζλ, κάθε φορα προστίθεται κι αλλο ένα κομμάτι... Μην ξεχάσεις τα παλιά σου κομμάτια! Αυτα θα σου καθορίσουν τα επόμενα!!!
Μα γιατι μπαίνεις σε αυτα τα δρομάκια? ? ?Ποιος ειναι ο στόχος σου? ? ? Να πληγωθεις? ? Να παραδειγματιστεις? ? ?Ή να μεινει στασιμος σε καλες στιγμες του τότε? ? ?
Προσεχε ψυχή μου μην χαθεις εκει!!! Σε θέλω κοντά μου με όλη σου τη δύναμη!!!
γτ έχω ένα κακο προαίσθημα? ? ? Λες να πέσω έξω? ? ? ? Κι αν βγω σωστή? ? ? ?