Μικρά και σημαντικά!!!

Καλοί μου αναγνώστες και φίλοι, έλειψα πολύ πολύ πολύ καιρό!!! Γίνονται τόσα καθημερινά που ευτυχώς ή δυστυχώς έχω ξεφύγει...

1)Συγνώμη που δεν απάντησα στα σχόλια σας στην προηγούμενη ανάρτηση μα μου είναι πολύ δύσκολο να σας ευχαριστήσω από εδώ!!! Ο καθένας μου δίνει ελπίδα πως σε αυτό το κόσμο δεν υπάρχουν μόνο προβλήματα, αλλά και αγάπη, ενδιαφέρον, κατανόηση και διάθεση να μοιραστούμε τις σκέψεις μας.

2)Αύριο, 24 Απριλίου κλείνουν 95 χρόνια. . . 95 χρόνια από την Αρμένικη Γενοκτονία. Δεν θα μιλήσω για αυτό. Όποιος θέλει υπάρχει το link. Είναι πολύ οδυνηρό να θυμάσαι όλα αυτά που σου έχουν πει οι γιαγιάδες και οι παππούδες σου για αυτή την ιστορία. Ειδικά όταν τους βλέπεις να δακρύζουν καθώς θυμούνται τα σπίτια τους εκεί, τον πόνο.

3)Το μονοπάτι μου ξαφνικά έχει αποκτήσει κάτι μαγικό! Κάτι που με κάνει να κοιμάμαι τόοοσο ήρεμα και να ξυπνάω με χαμόγελο. Και όχι, δεν φταίει κανένα φάρμακο. . . Κάτι υπάρχει στην ατμόσφαιρα. . . Κάτι. . .

4)Λογικά, πάλι θα λείψω από το σπιτικό μου. Αλλά θα περνάω από τις γειτονιές σας για να σας διαβάζω!!! Σιγά μην σας κάνω τη χάρη να χαθώ....

Να προσέχετε και πάνω από όλα προσπαθήστε να χαμογελάτε!!!!

Ένα χρόνο μετά. . .

6 Απριλίου. . . Πρώτη περιπλάνηση. . . Μου φαίνεται σαν να ήταν πριν από λίγο που σας διάβαζα και είχα μαγευτεί από τα κείμενα σας. Και μετά. . . αποφάσισα να φανερώσω ένα μονοπάτι. Άλλοτε με μικρούς και μεγάλους προβληματισμούς, άλλοτε με ευχάριστα γεγονότα.

Ένα χρόνο μετά. . . τα μονοπάτια με οδήγησαν σε σπιτικά πολύχρωμα, σε σπιτικά βροχερά, σε σπιτικά αγγέλων, σε σπιτικά ονείρων και κάθε φορά άφηνα και μια μικρή και ταπεινή σκέψη. Και έβλεπα ανταπόκριση. Με μικρά βήματα ήρθατε σε ένα μικρό και πολύ πολύ μυστικό μονοπάτι!!!

Ένα χρόνο μετά. . . θέλω να σας ευχαριστήσω τόοοοοσο πολύ που ήσασταν εδώ, έστω και με την επίσκεψή σας. Θέλω να σας ευχαριστήσω για τα υπέροχα σας σχόλια που κάθε ένα μου έδινε δύναμη για να προχωρήσω Δεν μπορώ να ξεχωρίσω γιατί θα σας αδικήσω όλους! Όλοι μα όλοι έχετε ξεχωριστή θέση στην καρδιά μου. Νιώθω πολύ πολύ τυχερή που σας γνώρισα, έστω και από μια οθόνη!!! Η ζεστασιά σας και τα χρώματά σας έκαναν αυτή τη γνωριμία ξεχωριστή. . .

Ένα χρόνο μετά. . .

Ευχαριστώ!!!!!