Θα είμαι εδώ!!!!!

Μια μικρή ιστορία!!!! Αυτή ήταν για μια φίλη! Μια μικρή ιστορία με μια μεγάλη απόσταση!!!! Η μοίρα τους έφερε κοντά αλλά και τους απομάκρυνε τόσο σύντομα!!! Αν και η απόσταση ποτέ δεν ήταν καλός της σύμμαχος δεν φοβήθηκε να δώσει. Δεν φοβήθηκε να κάνει θυσίες. Δεν φοβήθηκε να αφεθεί.

Δεν ήταν καθόλου εύκολο!!!! Κι όμως το πάλεψε.....
Έδωσε τον αγώνα της για να κρατήσει αυτά που είχε....
Αγωνίστηκε με το μυαλό της, τις φοβίες της και της ανασφάλειες της....
Άλλοτε τα ξεπερνούσε και άλλοτε την ξεπερνούσαν....
Μα πάντα με ένα χαμόγελο....
Πάντα με τον καλό λόγο να σου πει....

Ήταν χαρά μου να την γνωρίσω
Είναι ευχαρίστηση να είναι φίλη μου....
Μα πάνω απ' όλα είμαι ευτυχισμένη που είμαι κοντά της σε κάθε στιγμή...

Εβίτα θα είμαι εδώ και το ξέρεις.....
Ένα δικό σου μονοπάτι θα σου δείξω που θα μπορέσεις να τον φτιάξεις όπως εσύ τον θες!!!!
Γιατί σου αξίζει ένα μονοπάτι που θα σε κάνει να περνάς καλά και να χαμογελάς!!!!

Κουράστηκα!!!

Έρχονται στην ζωή μας κάποιες στιγμές που λες "Κουράστηκα!"
Και δεν εννοώ την σωματική κούραση. Αυτή ξεπερνιέται με πολύ εύκολους και απλούς τρόπους. Με ένα χαλαρωτικό μπανάκι, ένα ποτήρι κρασί, έναν ήρεμο ύπνο.


Εγώ εννοώ την ψυχική κούραση! Που δεν φεύγει τόσο εύκολα...
Αυτή τη κούραση που σε κάνει να πέσεις κάτω και να μη σηκωθείς για κανένα λόγο.
Αυτή η κούραση που σε κάνει να μην θες να σκεφτείς.
Αυτή η κούραση που καταστρέφει τις ελπίδες, τα όνειρα και τις καλές σου στιγμές.
Όλες? Μπα όχι και όλες!!! αυτές που δεν πρέπει να μείνουν πια κοντά σου...


Τι σου προκαλεί αυτή την κούραση? ? ?
Η αδιαφορία...
Το ότι κάποια πράγματα είναι δεδομένα....
Η αδυναμία σου να διεκδικήσεις τα θέλω σου...
Τα ΛΑΘΟΣ άτομα που βρίσκονται κοντά σου....
Οι ψεύτικες ελπίδες που σου έδωσαν....
Οι αυταπάτες που νόμιζες πως ήταν πραγματικά όνειρα....
Τα ψέματα...
Η προδοσία.....
Η παρεξήγηση....

Και αυτή η κούραση είναι έντονη
...όταν δεν κάνεις προσπάθεια να την ξεπεράσεις!!!
.... όταν δεν σου αρκούν οι εξηγήσεις!!!!
....όταν δεν βλέπεις τις αποδείξεις!!!!
....όταν βλέπεις πως ο άλλος δεν είναι διατεθειμένος να σε βοηθήσει!!!
....όταν δεν βλέπεις πως μπορείς να σωθείς!!!!

ΚΟΥΑΣΤΙΚΑ!!! Αλήθεια!!!
Θέλω να τα παρατήσω όλα!!!
Να αφήσω πίσω μου όλους!!!
Ναι, και εσένα που νομίζεις πως κάνεις την διαφορά!!!

Για μένα δεν διαφέρεις από τους άλλους όταν αδιαφορείς...

Για μένα δεν διαφέρεις όταν είμαι κάτι δεδομένο για σένα...

Για μένα δεν διαφέρεις όταν προσπαθείς μόνο στα λόγια...

Για μένα δεν διαφέρεις όταν δεν μπορείς για μένα....

Όχι, για μένα δεν διαφέρεις όταν είμαι απλά ένα όνομα στο κινητό σου....

Για μένα δεν διαφέρεις όταν είσαι απών από τη ζωή μου εκούσια...

Για μένα δεν διαφέρεις όταν δεν με στηρίζεις τη στιγμή που σε χρειάζομαι...

ΚΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΚΟΥΡΑΣΤΗΚΑ!!!!!

Ξέρω πως είναι ανούσια για σένα όλα αυτά! Αν είχαν έστω και την παραμικρή τότε, ΝΑΙ, θα έκανες την διαφορά...!!!!

Μόνο γιατί μ'αγάπησες...

Δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες
στα περασμένα χρόνια.
Και σε ήλιο, σε καλοκαιριού προμάντεμα
και σε βροχή, σε χιόνια,
δεν τραγουδώ παρά γιατί μ' αγάπησες.


Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου
μια νύχτα και με φίλησες στο στόμα,
μόνο γι' αυτό είμαι ωραία σαν κρίνο ολάνοιχτο
κ' έχω ένα ρίγος στην ψυχή μου ακόμα,
μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου.


Μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν
με την ψυχή στο βλέμμα,
περήφανα στολίστηκα το υπέρτατο
της ύπαρξής μου στέμμα,
μόνο γιατί τα μάτια σου με κοίταξαν.


Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες
και στη ματιά σου να περνάει
είδα τη λυγερή σκιά μου, ως όνειρο
να παίζει, να πονάει,
μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.


Γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες
και μου άπλωσες τα χέρια
κ' είχες μέσα στα μάτια σου το θάμπωμα-
μια αγάπη πλέρια,
γιατί δισταχτικά σα να με φώναξες.


Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε
γι' αυτό έμεινεν ωραίο το πέρασμά μου.
Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα,
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου.
Γιατί, μόνο γιατί σε σέναν άρεσε.


Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα,
γι' αυτό η ζωή μου εδόθει.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθει.
Μόνο γιατί μ' αγάπησες γεννήθηκα.


Μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου
μου χάρισε η αυγή ρόδα στα χέρια.
Για να φωτίσω μια στιγμή το δρόμο σου
μου γέμισε τα μάτια η νύχτα αστέρια,
μονάχα για τη διαλεχτήν αγάπη σου.


Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες
έζησα, να πληθαίνω
τα ονείρατά σου, ωραίε που βασίλεψες
κ' έτσι γλυκά πεθαίνω,
μονάχα γιατί τόσο ωραία μ' αγάπησες.

Μαρία Πολυδούρη

Δεν υπάρχει πιο κατάλληλο ποίημα για να δηλώσει την αγάπη.
Κάθε φορά που τρέχω σε αυτούς τους στίχους, με πλημμυρίζει αυτό το υπέροχο συναίσθημα.
Ακόμη κι όταν δεν με έχει βάλει στο μάτι αυτό το φτερωτό αγγελάκι με τα βέλη...
Ακόμη κι όταν με έχουν πληγώσει τα άτομα που είναι δίπλα μου...

Πάντα με μαγεύουν αυτοί οι στίχοι....

Μόνο γιατί μ'αγάπησες!!!!