Γράμμα σε έναν ξένο!!!

Καλέ μου ξένε,

Δεν ξέρω πως βρέθηκε στα χέρια σου αλλά το γράμμα μου διάλεξε εσένα για να το διαβάσεις. Το είχα κλειδώσει μέσα σε ένα τόσο δα μικρό μπουκάλι και του ψιθύρισα να βρει ένα σπουδαίο άτομο για να το παραλάβει. Είναι ποτισμένο με τα χαμένα μου όνειρα.. Αυτά τα όνειρα που έκανα απλόχερα όταν ήμουν κοντά του…..

Καλέ μου ξένε, δεν έχει περάσει πολύς καιρός, μα ακόμη νιώθω πως είναι δίπλα μου. Ακόμη περιμένω να δω ένα του μήνυμα νομίζοντας πως δεν έχει αλλάξει τίποτα. Μα ξέρω πολύ καλά πως τίποτα δεν θα είναι ποτέ ίδιο.

Το έχεις νιώσει ποτέ αυτό ξένε? Να πρέπει να ξεχάσεις, να ξεπεράσεις, μα το μυαλό και η καρδιά σου να συνωμοτούν εναντίων σου και να μην σε αφήνουν? Να θες να βρεις την ηρεμία της ψυχής σου και τίποτα να μην σε ησυχάζει? Να ελπίζεις…. σε τι? Πιστεύεις πως ακόμη υπάρχουν ελπίδες σε μια παρτίδα που έχει λήξει? Αλήθεια έχει λήξει? Για πάντα???

Καλέ μου ξένε, είναι τόσο δύσκολο να ξεχάσω. Κάτι μέσα μου λέει να μην ξεχάσω. Μα είναι τόσο επώδυνο να σκέφτομαι συνέχεια ό, τι σχετίζεται με αυτόν. Όχι γιατί δεν ήμουν ευτυχισμένη. Όχι, αυτό είναι βέβαιο και το ξέρεις. Αλλά επειδή αυτά ανήκουν στο παρελθόν. Κι εγώ δεν ήθελα ούτε θέλω να μείνουν στο παρελθόν. Κι ας είναι δική του απόφαση…

Καλέ μου ξένε, περιμένω ακόμη να τον δω. Το θέλω τόσο πολύ. Έστω και για λίγο. Για να ζήσω έστω και μια στιγμή κοντά του. Για να χαθώ πάλι στα μάτια του. Για να μυρίσω το μεθυστικό άρωμα του, που ας μην γελιόμαστε αποτέλεσε αφορμή για να μπει στη ζωή μου. Για να σταματήσει ο χρόνος σε μια του αγκαλιά. Αυτή η αγκαλιά που με έκανε να νιώθω μοναδική και υπέροχη μόνο για εκείνον, που με έκανε να τα ξεχνάω όλα και να είμαι σίγουρη πως όλα θα πάνε καλά, που με έκανε να αφεθώ. Για να μην με νοιάζει τίποτα άλλο…. Για να γαληνέψει η ψυχή μου για μια ακόμη φορά…

Και το ομολογώ, ξένε. Ίσως να είναι όλα διαφορετικά. Τα μάτια του να με κοιτούν πια αδιάφορα και απαξιώτικα. Να έχει αλλάξει το άρωμα του. Να μην μου χαρίσει αυτή την αγκαλιά. Ή ακόμη χειρότερα να τα απολαμβάνει όλα αυτά κάποια άλλη. Ναι, αυτό με πονά περισσότερο. Γιατί δεν μπορώ να σκεφτώ πως με ξέγραψε μέσα σε τόσο μικρό χρονικό διάστημα. Δεν μπορώ να σκεφτώ πως δεν ήμουν και δεν είμαι τίποτα για εκείνον. Δεν μπορώ να σκεφτώ πως για εκείνον δεν είχε κανένα νόημα που ήμασταν μαζί.

Καλέ μου ξένε, το πιο δύσκολο είναι πως θέλω να του μιλήσω. Και ναι, έχω μπει στον πειρασμό να του μιλήσω… Μα δεν ξέρω αν ο ίδιος το θέλει. Γιατί αν το ήθελε θα μου είχε μιλήσει μέχρι τώρα.Τόσο απλά… Και δεν είναι ο εγωισμός μου, ούτε το πείσμα μου που με κρατά.... Νιώθω όμορφα όταν τον ακούω. Όταν ακούω τα λόγια του, τις σκέψεις του. Όταν ακούω τα αγαπημένα του τραγούδια. Αν αυτός όμως δεν θέλει??? Δεν θα είναι πολύ πολύ χειρότερα για μένα?

Καλέ μου ξένε, όσο και να προσπαθώ να πείσω τον εαυτό μου για το αντίθετο, πιστεύω πως υπάρχουν ελπίδες να είναι και πάλι στη ζωή μου. Μα δεν ξέρω κατά πόσο είναι αληθινές αυτές οι ελπίδες ή όχι…

Καλέ μου ξένε, τώρα που διάβασες αυτό το γράμμα δεν μου φαίνεσαι και τόσο άγνωστος. Ξέρεις ένα κομμάτι από μένα. Όταν θα σε δω σε κάποιο μονοπάτι, θα σε αναγνωρίσω. Θα έχεις στα μάτια σου κάτι που θα με κάνει να νιώσω καλύτερα. Όχι λύπηση, ούτε συμπόνια. Αλλά κατανόηση, κάτι που θα σε ξεχωρίζει από τους άλλους. Κατανόηση για κάποια που παλεύει με τον εαυτό της και προσπαθεί να συνεχίσει την ζωή της… Έτσι, δεν θα είσαι ένας ξένος για μένα αλλά κάτι παραπάνω: ένας φίλος.

Μυστικό Μονοπάτι…!!!

12 φωτησαν το μονοπάτι:

προφήτηs είπε...

μην αναρωτιέσαι για τίποτα, αν νιώσεις την αναγκή να του μιλήσεις κάντο... ίσως έτσι σταματήσει για λίγο όλος αυτός ο πόνος...
ίσως και να κάνω λάθος... οι επιλογές δικές σου...

ένας ξένος ακόμα στη ζωή σου... μέσα σε αυτό το μυστικό μονοπάτι...

καλησπέρα

anima είπε...

Άσε τον χρόνο να κυλήσει
Κι ό,τι είναι να γίνει θε να γίνει

Αν του λείψεις.αν θυμηθεί τις στιγμές σας.αν κάτι ακόμη σημαίνεις γι΄αυτόν

θα σε ψάξει
Αφού ξέρει...

Αν πάλι όχι
πάει να πει πως όλα τέλειωσαν

Ξέρω πως πονάει.Καλά το ξέρω
Μα απλά άσε τον χρόνο να κάνει τη δουλειά του
Αυτός ξέρει καλύτερα
Πίστεψέ με
Καθετί αληθινό δοκιμάζεται στο πέρασμα του
Και σου φανερώνει το αν άξιζε ή όχι

Φιλιά πολλά
από μια φίλη

ΝΑΪΑΔΑ είπε...

ποσο πολυ σε νιωθω...
ναι εγω μια ξενη εχω περασει οσα περνας...
κι εχω νιωσει πονο αβασταχτο να μην ξερω απο που να τον μαζεψω για να μην διαλυθω σε χιλια κομματια...

δεν υπαρχουν λογια παρηγορητικα γιατι μοναχα εσυ ξερεις αυτες τις στιγμες πως τις ζεις...
δυσκολα και με πονο...
ομως θα δεις πως σιγα σιγα λιγακι παραπανω θα αντεχεις τουτη τη δοκιμασια και ισως...λεω ισως αν οχι αυτο...αν δεν γυρισει οπως εσυ το θες να ερθει κατι...κατι αλλο,οχι οπωσηδηποτε ερωτικο που θα καλυψει το κενο μεχρι να βγει ο ηλιος σου...
κι εκεινος ο ηλιος θα ειναι μοναχα δικος σου...

μια αγκαλια αφηνω εδω κι αν την χρειαστεις ειναι ανοιχτη...!

Ξωτικουλι είπε...

Λένε πς ο χρόνος όλα τα γιατρεύει...
Ο χρόνος απο μόνος του δεν κάνει τίποτα.
Πρέπει να ξέρεις τί θέλεις.
Αν νομίζεις πως δεν μπορείς χωρις αυτον, ξαναδοκίμασε..
Με μια τεράστια αγκαλιά δέξου το Ναι του..
Με αξιοπρέπεια δέξου το Όχι του,
Είσαι έτοιμη για μια τέτοια απάντηση;;

Μην αφήνεις το χρόνο να περνα έτσι.
Πάρε τη ζωη στα χέρια σου μικρή μου..

Αυτοί που κάποτε ήταν ξένοι, θα ειναι δίπλα σου, έστω και απο εδώ, όποια απάντηση και να πάρεις..


Φιλιά απο μια όχι πια ξένη, που σε καταλαβαίνει όσο δεν φαντάζεσαι...

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Καλέ μου προφίτη, ισως να έχεις δίκιο. Πρέπει να είμαι σίγουρη αν αυτό θα μου απαλίνει τον πόνο ή θα γίνει αφόρητος....

Δεν είσαι ξένος για μένα... δεν σε νιώθω σαν ξένο μεσα στο μονοπάτι μου...

"Μυστικά" φιλιά...!

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Γλυκιά μου anima, ειναι ιδέα μου η μήπως ο χρόνος περνά πιο αργά όταν ζεις με πόνο και αβέβαιότητα??? Αν και.... δεν ξέρω τι θα είναι καλύτερο για μένα! Δεν ξέρω αν θα με κάνει ευτυχισμένη ενα άτομο που τώρα κανει τα πάντα για να με πονέσει....

Σ'ευχαριστω που εισαι εδώ...

"Μυστικά" φιλιά...

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Ναϊάδα μου, αχ καλή μου φίλη, ποτε δεν είσαι μια απλή ξένη εδω...!!!! Ξέρω πως με καταλαβαίνεις... Όλα τα περναμε αυτά! Αν δεν γυρίσει πιστεύω πως αυτός θα χάσει. Και ελπίζω να το καταλάβει σύντομα!!! Όχι για να γυρίσει, δεν μπορω να τον παρακαλάω... Αλλά για να καταλάβει ακόμη ένα λάθος του....

Σ'ευχαριστώ για την αγκαλιά σου...!!!!

"Μυστικά" φιλιά...!

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Ξωτικούλι,μέχρι πριν από καιρό μπορούσα να πω πως θα ήμουν ευτυχισμένη κοντά του. Μα τώρα βλέπω ένα πολυ διαφορετικό πρόσωπο και αρχίζω να αναθεωρώ!!!

Σ'ευχαριστώ για την επίσκεψή σου στο μονοπάτι μου και σ'ευχαριστώ για όλη την κατανόηση...

"Μυστικά" φιλιά...!

Φεγγαρολουστη είπε...

Ο πονος ειναι εκει στη ψυχη στη καρδια στο μυαλο...κι οι πληγες ανοιχτες αιμορραγουν....
Δυσκολες ωρες για κεινον που περιμενει...ελπιζει..αναμενει...Ποσο σε καταλαβαινω Μυστικο μου Μονοπατι...μπορω να σε νιωσω...

Οτι κι αν πουμε εμεις οι ξενοι μονο εσυ ξερεις....κανε αυτο που αισθανεσαι...ακολουθα αυτο που σου λεει η καρδια σου..κι αν δεν βρεις ανταποκριση δεν πειραζει...εσυ θα ξερεις πως προσπαθησες...

Φεγγαρενια φιλια και ευχομαι ολα να ερθουν οπως τα θες κι ακομα καλυτερα...

Μυστικό Μονοπάτι είπε...

Γλυκια μου Φεγγαρόλουστη, το δύσκολο δεν ειναι να περιμένεις. Το δύσκολο είναι να ξέρεις αν αξίζει να περιμένεις... Κι οταν δεν έρθει ίσως τότε θα είμαι σίγουρη τι άξιζε και τι ήταν ψέυτικο...!!!

"Μυστικά" φιλιά...!!!

♥V♥ είπε...

σε περιμένει βραβειάκι για το υπέροχο blog σου!!!

σιωπηλά φιλιά

Ανώνυμος είπε...

οταν το παρον σιωπα κ το παρελθον γίνεται η πιο γλυκεια νοσταλγια τοτε το μελλον καταδικαζεται σεμια ισοβια ποινη.να θυμαται για παντα.εξετισε συντομα την ποινη κ αναρωτησου:ειναι πραγματι τοσο σημαντικος αυτος για μενά;γινεται να θελω καποιον που δε με θελει;το αξιζω;αξιζει τοσος πονος για αυτο;απαντησε σε αυτα κ πιστευω οτι θα ερθει η λυτρωση κ η αλλαγη.γιαννης βεροια